Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Türk Edebiyatında Okuduğum En İyi Eser
Ah Hikmet Benol Ah. Neydi senin o acıları be. Neler çektirmiş sana bu hayat. Neden bittin ey Türk edebiyatında okuduğum en iyi eser. Boşluğa düştüm. Nereye baksam aklımdasın Albayım. Unutulmuyor, insanın eli başka bir esere gitmiyor, gidemiyor. Senin verdiğin hazzı bana başka hangi eser verebilir ki?
Böylesi bir eser hiçbir türlü tek bir cümle
"Nesini söyleyeyim, nesini anlatayım, nereden başlayayım, nerede bitireyim bilmem; böyle dile söze gelmez şeyleri insan kulağıyla değil, yüreğiyle duyabilir ancak. Bizim acımızın üstünde acı yoktur, bizim figanımızın üstüne figan yoktur. Şengal Dağı kadar büyüktür derdimiz, göğsümüzün üstüne oturmuştur. Öyle çok kanımız döküldü ki, iki nehrin
Ve Tutuştu Göl
Şiir kitabı yani... Nesini inceleyeyim dgajsshja. Sadece şunu söyleyeyim mutlaka ama mutlaka alın okuyun. Tadı damağınızda kalacak. Ayrıca ilk kez bir şiir okuyacaksınız ve ilk olduğu için ne okuyacağınızı bilmiyorsanız bununla başlamanızı şiddetle tavsiye ederim .
Kitabin son 50 sayfasında filan taslar yerine oturuyor bastan soyleyeyim. Acaba tavsiye eden kisi bu kitabin nesini begenmis diye bile düşündüm. Konu netlesince de vay be kurguya bak deyip bitiriyorsunuz. Simdi bu kitaptan kendime aldigim derslere gelirsek spoiler da vermis olacağım icin ben dersimi aldim siz de isterseniz okuyun
·
Puan vermedi
Neredeyse hiçbir sınırın olmadığı uçsuz bucaksız bir coğrafyadır Mezopotamya. Bu yönüyle ne Mısır gibi geçilmez çölün korumasına, ne Hindistan gibi aşılmaz dağların güvencesine, ne de ege gibi çetrefilli bir dünyanın özerkliğine sahiptir. Mezopotamyanın suriyesinde en çetin devletler savaşında Mardinli Hüseyin ile İşid zülmünü misliyle yaşamış Ezidi kızı Meleknazın hikayesi.. Sevda ile acının iç içe geçtiği bir ortadoğu gerçeği. Önce sevdaya sonra ölüme yazılmış bir kimsesizliğin meleknazın yaşamı. Suriyeden başlayıp mardine oradan amerikaya uzanan bir arayışın mardinli hüseyinin hikayesi.. Nesini söyleyeyim, nesini anlatayım nereden başlayayım, nerede bitireyim bilmem:böyle dile söze gelmez şeylerin insan kulağıyla değil, yüreğiyle duyabilir.. Anlatılan hikayede sersemlemiş durumda, durmadan büyüyen bir huzusuzlukla, MERHAMET ZULMÜN MERHEMİ OLAMAZların hikayesi..
BEN İNSANDIM!!!
Kitabın tanıtım kısmında yazar ile ilgili verilen bilgide Livaneli'nin romanlarının ABD'de Missouri Üniversitesinde ders kitapları olarak okutulduğunu öğrendikten sonra (33 yasında olan ben) şimdiye kadar bu yazarın kendisiyle tanışmamış olmaktan dolayi utanç duydum desem hafif kalır...
Bu incelemeyi yazmadan once bu kitap hakkında yazılan incelemelerin hiçbirine bakmadım.Sebebine gelince biliyorum ki bu kitap hakkında yazılan incelemeleri okuyunca özgüvenim yıkılacak ve bu incelemeyi yazmaktan vazgeçeceğim..kötü bir inceleme olacak bu benimkisi ama ilerde insallah geliştirerek yazacağım..
Yazar kitabın daha ilk sayfalarında ülkemizin kanayan yaralarına parmak basmış yok yok bu hafif kalır yumruk atmış...kadin cinayetleri,cinnet getirerek ailesini katleden polisler, bir avuç kalan boş arsaların inşaat sektörünün kodamanlarinca işgal edilmesine değin ...
91.sayfadan bir alıntı ile devam ediyorum.
"Nesini söyleyeyim nesini anlatayım,nereden başlayayım, nerede bitireyim bilmem; böyle dile söze gelmez şeyleri insan kulağıyla değil yüreğiyle duyabilir ancak" aslında benim yazacağım incelemenin özeti burasi, kitabın konusu öylesine derin ki hani derler ya yüreğim dağlandi ha iste oyle bisey..
Şimdiye kadar etrafımdaki kişilere kitap tavsiye etmiş değilim. Kaldi ki etrafimda kitap okuyan insan yok.Endemik tür gibiyiz!! Velhasıl son söz olarak diyorum ki bu kitap okullarımızda ders niteliğinde okutulacak kalitede bir kitap diyorum ve gidiyorum ..
BEN DE INSANDIM...
248 syf.
9/10 puan verdi
BU AŞK, BU ŞEHİR, BU KEDER
1.
hoşça kal ayak izim
serseri sokaklarda
hoşça kal
kendine bir başka
gökyüzü büyüten
kardeşim
nesin
Mehmet Nusret Nesin.. Gerçek adı bu. Aramızda öğrenmeyen kalmasın. Aziz Nesin’e birçok isim taktılar; komünist, vatan haini, dinsiz, sevgili, koca, baba… Ama bence en çok hak ettiği ve öyle de yaşadığı yazarlıktı.. Kitapları şimdi sayısını hatırlayamadığım birçok dile çevrilmiş. Ve ne yalan söyleyeyim, Aziz Nesin tarafından yazılan bir kitabı ilk defa okuyorum. Meğer ne büyük bir eksiklikmiş! Keşke daha önceleri tanışsaydık onunla. Tanıyordum fakat dışarıdan söylenenler hakkında biliyordum sadece. Büyük bir insanın adını duymakla, onu tanımak aynı şeyler değildir. Tanımadığımızda bir yanımız eksik ve karşı duruştadır hep. Tanımlayamadığımızdan korkar, bir kalıba sokamadığımızda hırçınlaşırız. Doğal bunlar. Ama Aziz Nesin’i bir kalıba koyamazsınız. Kendisi bile soyadı kanunu çıktığında ‘’NESİN’’ soyadını almış. Güzel bir hikayesi vardır. Araştırıp, okumanızı tavsiye ederim.
Hani başından ayrılamadım, bi solukta bitirdim deriz ya bazı kitaplar için, işte bu kitapta benim için öyle oldu. Huzursuzluk, Mezopotamya'da yüzyılı aşkın süredir devam eden kendi kanından zevk alma durumunu özetleyip, hemen yanıbaşımızda ezidilerin karşı karşıya kaldığı insanüstü dramı ortaya döküyor. Kitap bittiğinde Zilan'ın "Nesini söyleyeyim , nesini anlatayım, nereden başlayayım, nerede bitireyim bilmem; böyle dile söze gelmez şeyleri insan kulağıyla değil, yüreğiyle duyabilir ancak." sözleri yankılanıyordu zihnimde. Bizim de zulmün parçası olan merhamete değil de bütün ideolojilerimizi bir kenara bırakarak bu ve dünyanın nice yerlerindeki zulümleri hissetmeye ihtiyacımız var. İşte Huzursuzluk bu ihtiyacı bize gösteren gerçekten huzursuz eden insanlığımızdan utandıran bir kitap şiddetle tavsiye ederim.
160 syf.
·
Puan vermedi
Neyini söyleyeyim , nesini anlatayım, nereden başlayayım , nerede bitireyim bilmem ; böyle dile söze gelmez şeyleri insan kulağıyla değil, yüreğiyle duyabilir ancak.
İstanbul gazetelerinin birinde muhabirlik yapan İbrahim tesadüf sonucu çocukluk arkadaşı Hüseyin'in ölüm haberini alır. Bu haber üzerine doğduğu kent Mardin'de soluğu alır. Hüseyin'in önce sevdaya düştüğü ve Amerika'da ölümle sonuçlanan hayatını araştırmaya koyulan İbrahim kendini bir anda Hüseyinleşmekte bulur.
Okurken yutkunmakta zorlandığım kısımlar oldu. Kitabın içinde yaşanan bazı olayları,indanları sadece okuyarak ve hayal ederek anlamak mümkün değil. Empati yapabilmek içimize bir nebze su serpmiş olur mu? İnsanların birbirine zulüm etmeleri ve bunu din adına yapıyor olmarı mide bulandırmaktan öte. Malesef bunlar Dünya'da halihazır da yaşanan şeyler.
Kitabın sonu benim için yarım kaldı belki de hayal ettiğim bu değildi.
Bende insandım..
Merhamet zulmün merhemi olamaz!
Hüseyin'in ölüm haberini alması ile başlayan bu sarsıcı hikâyenin ve üzerimde yarattığı tuhaf etkilerin kitap bittiğinde sona ereceğini sanıyordum. Ama ne içimdeki Mardin merakı ne insanlığa olan nefretim dindi.
Kitap boyunca; küstahlık, meydan okuma, öfke, küskünlük, umutsuzluk, acı, yalvarma, kırgınlık, sevgisizlik, gücenme, soğukluk,
Aynı ismi gibi huzursuz bir kitap, sayfaların arasına karıştıkça huzursuzluğunuz artıyor.. Bir yerlerde birilerinin acı çektiğini bilmek insanı huzursuz ediyor.
Yüzyıllardır kanayan bir yara Ortadoğu gerçeği hem de kabuk tutmayan bir yara. Livaneli’nin kitapta vurguladığı gibi doğduğun coğrafya, kaderindir gerçekten de.
Bir solukta okunan güneydoğu hikayesi.. bitirdiğinizde aklınıza takılan acı bir cümle : “Ben bir insandım..” kitaplarla kalınız okuyun, okutun... ~~~~~~~~~~~~~~
Bu dünya bir penceredir.
Her gelen baktı geçti." diye tekrarlıyorum durmadan. Felsefe bundan başka nedir ki diyorum; raf çökerten onca kitap, onca üniversite, anlı şanlı felsefe profesörleri, sözümona varlığı sorgulayanlar bundan başka bir şey söyleyebilirler mi? Beni alıp tekrar karnına soksan bile koruyamazsın anne!" Nesini söyleyeyim, nesini anlatayım, nereden başlayayım, nerede bitireyim bilmem; böyle dile söze gelmez şeyleri insan kulağıyla değil, yüreğiyle duyabilir ancak. ...zaten hayatta normal olan huzursuzluk durumudur,
huzur ise çok ender yakalanan geçici anlardır olsa olsa.