“sen geliyorsun. kalbim boğulacak. hasret sensin. bütün kapılar kavuşma. bütün sokaklar müjde. geleceksin. yağmur yağacak. ben ağlayacağım. bunu yazıyorum. bunu bin kez yazıyorum. yoksa yalnızlık öldürecek yoksa kimseye sevmeyeceğim.”
Sayfa 30Kitabı okudu
“Kendimi ölümsüz olarak görüyorum. Mekan ve zamandan kopalı yıllar oluyor. Bir kıza aşık olmuştum. Onu görmek için altı saat yol almam gerekiyordu. Bir sabah, treni kaçırdım. Aşık olmaktan vazgeçtim. Kendinden vazgeçmenin ne olduğunu asıl ben bilirim. Benim adım Kaygusuz Abdal. Tanrı’dan vazgeçtim. Ölmekten vazgeçtim.”
Sayfa 25Kitabı okudu
Ben sadece fazlasıyla ciddiye almıştım, küçükken babamın bana birini üzdüğünde söylediği o sözü, “kendini karşındakinin yerine koy.” Ve ilk başlarda bunu o kadar çok yapmıştım ki, bir gün dönüş yolunu yani kendimi bulamadım ve beynimin bir parçası boşluktan uçuşan, hayata uzaktan bakan, sadece seyreden bir çift göze dünüştü.
Sayfa 323Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Bu öykülerin doğru ya da yanlış olmaları önemli değil. Önemli olan, bunların gerçekten ‘benim’ öyküm ve benim ‘gerçeğim mi’ oldukları sorusu.”
Sayfa 21Kitabı okudu
“ve ben usulca uykuya geçme haline benzer bir gevşeklik içine düştüğümü hissediyorum, ne olduğunu tam anlayamadığım, belirsiz bir kaygının heyacanı içindeyim. şu dünyada minnacık bir noktayım, bir hiç…”
Sayfa 122Kitabı okudu
“Yaşadığımızı anlamak telaşıyla…” diyor sakallı genç. “Bekliyoruz… Varlığımıza ikna olmak umuduyla bekliyoruz… Kısacık bir an için de olsa, ölmeden az önce de olsa varlığımıza ikna olmak umuduyla…”
Sayfa 61Kitabı okudu
“Ama bunlar, düşünceler. Bu düşüncelerin gerisinde ise onları doğurup besleyen, bizi hayatın olgularını incelemeye ve bunların her biri için ‘Niçin?’ sorusuna yanıt vermeye zorlayan, sözle anlatılamayacak bir şey var.”
Sayfa 357Kitabı okudu
“Bütün o tatlı sözlerine, tatlı gülümsemelerine karşın insanlar birbirine yabancıdır; aslında dünyada her şey, herkes birbirine yabancıdır; kimse dünyaya güçlü bir sevgi bağıyla bağlı değildir.”
Sayfa 422Kitabı okudu
“Bedenimiz var olduğu ve ruhumuz onun gibi bir kötülükle yoğrulmuş halde bulunduğu sürece, hiçbir şekilde arzuladığımız, gerçek adını verdiğimiz şeye bizi tatmin edecek kadar sahip olamayacağız.”
Sayfa 100Kitabı okudu
“Artık ayrılma vakti geldi çattı, ben ölmeye, sizler de yaşamlarını sürdürmeye gidiyorsunuz. Hangisinin daha iyi olduğunu sadece tanrı bilebilir.”
Sayfa 63Kitabı okudu
“Denizler ötesine giden kişi yalnızca iklimi değiştirmiş olur, aklını değil.”
Sayfa 190Kitabı okudu
“Beklentiler ve hüsranlar. Eğer bu, benim için apaçık ortadaysa, herkes için aynı şekilde olmalı. Hayat, bundan ibaret.”
Sayfa 29Kitabı okudu
“Küçükkenki korkulukları hatırlarım. Bi bahçede görmeye görsün… Evvelden insan sandığı bu bedenleri öylece kıpırtısız ölü, toprağa çakılı bulunca kaçıp gitmek gelir insanın içinden nereden geldiğini bilmediği o yolu gerisin geri koşmak, ardına bakmadan kaçmak, gözlerini yummak, saklanmak… Büyüdüğünde işler değişir. Korku artık bir kapı aralığında, mezarlık yolunda, yalağın başında ya da ıssız bir tarlanın ortasında değil, hemen yanı başında bir insanın ağzından çıkacak kelimelerde saklanır.”
“Kayalık üstü dizdiğim yirmi bir şişeyle ben bakıyorum bir boşluğa, adım Veysel.”