Tiyatro bitti. Beklemeye lüzum görmüyorum.
Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın.
Bir gülüşten ne çıkar, ne çıkar ağlamaktan?
Ötüken YayınlarıKitabı okudu
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım...
Sayfa 237Kitabı okudu
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kaybolurken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...
Sayfa 238Kitabı okudu
İnsanlar, babalarıyla analarının dağ gibi ümitleriyle dünyaya geldikten sonra denizler gibi ümitsizlikler içinde boğularak kaybolup gidiyorlardı.
Sayfa 184Kitabı okudu
- Gönlüm dolu âh u zâr kaldı!
Sayfa 61Kitabı okudu
Yüzüne bakanlar onu hep gülümsüyor sanırlardı.
Sayfa 182 - ÖtükenKitabı okudu
yaşaman roman
ölümün şiir.
bu hayat; savaş
ebedî uzar.
yaralarım ağır, fakat mestim zaferden.
Kurslarla öğretmenlerin bilgi eksikliklerini tamamlamak mümkündür, ama milli terbiye kursla verilemez. Eğer öğretmenin kafasına Marks, Lenin, Mao gibi hastalıklar varsa o öğretmen kaybedilmiş demektir.
Sayfa 82Kitabı okudu
'vaktiyle bir atsız varmış' derlerse ne hoş.
ölümün zevkini bir süs gibi gönlünde taşır.