Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Büyük bahtiyarlıklar da kişiyi delirtir.
Sayfa 379 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden ?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu ?
Pervane olan kendini gizler mi alevden ?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu...
Sayfa 233 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Saraylarda süremem dağlarda sürdüğümü,
Bin cihana değişmem şu öksüz Türklüğümü...
Sayfa 17
İnsan büyür beşikte
Mezarda yatmak için.
Ve.........................
Kahramanlar can verir
Yurdu yaşatmak için...
Sayfa 18 - ÖtükenKitabı okudu
"Rütbeni alabilirler, ordudan kovabilirler ama askerliğini alamazlar. Askerlik rütbe ve elbise değil, ruhtur."
İnsanlar güvenilmeye lâyık değildir..
“Hangisini seviyorsunuz?”
“En vahşisini...”
"Izdırabınız bundan mı?”
“Hayır!”
"Ya neden?”
“Anlatılmaz bir şey... İçimde onu çok eskiden tanıyormuşum gibi bir duygu var.”
Istırap çekiyorum,
sen de beni seviyor musun.
Bana insanlardan mı bahsediyorsun? İnsanlar mazide ve tarihin yaprakları arasında kaldılar. Bu gördüklerin birer karikatürden başka bir şey değildir.
En kuvvetli insanların da zayıf anları olur.
Sayfa 186Kitabı okudu
Selam sana ey yılları heba olan genç!
Sayfa 38
Irkınızı hiçe saydı Hazreti Fatih.
Biraz daha yaşasaydı Hazreti Fatih
Ne Venedik kalacaktı, ne Floransa...
Hoş geldin diyecekti bize Fransa!
“İnsanlar okunmamış birer kitaptır. En basitleri hakkındaki hükmü bile tamamının okunmasına bırakmalı. Biraz derince olanların ise, iyice okunduktan sonra üzerinde az veya çok düşünmek lâzım.”