Issız Kadınlar Sokağı
Onlarca kadın, yaşanan acılar, hüzünler ve çok görülen özgürlük, mutluluk, huzur...Kadın olmak ne zor iş! Taş olsa çatlardı dağ olduk da dayandık...
Üzgünüm ve içimde derin bir burukluk... Göz yaşlarıma engel olamadığım onlarca acıya, hayal kırıklıklarına ve çaresizlik karşısında kadınlarımız için, her hikâyenin sonunda diz çöküp, özür dilemek istedim. Benim için bitmesi zor bir kitap oldu ama birçok şeyin farkına vardım. Aydınlandığımı hissediyorum. Sadece menkıbe tarzında değil bir o kadar da kişisel gelişim kitabı diyebilirim. Hepsi çok etkileyici öyküler ama beni en çok etkileyen kısım; Bir çay, Bir Poğaça kısmıydı :) Olaylar kısa, hisler derin ve acılı... Kendime çok pay çıkardım. Teşekkür ederim. Biz kadınlar için daha güzel, daha özgür ve daha mutlu günler diliyorum.
İyi ki varsınız, iyi ki varız. Hoşça kalın yüreği güzel kadınlar:)
