Bir nilüfer çiçeği, nilüfer olmadan önce çamurdan geçmek zorundadır.
Osho
Hala çok güzel
Bursa'yı tek başına bütün bir bahar güzelliğiyle doldurur. Bu beyaz zafer ve ganimet çiçeği Nilüfer'dir.
Bizim işimiz belki de,
Nilüfer çiçeği ve çağımız arasında,
Hakikat şarkısının peşinde koşmaktır.
Sayfa 31Kitabı okudu
Suda açan nilüfer çiçeği gibi sarı ve nazlı..
İnsanla insanı bağlayan yegâne şey sevmekten başkası
değildi; ne olursa olsun, bir insanı eskimeyen, durduğu yerde kıymetlenen, olanı biteni unutturan bir sevgiyle sevebilmek varabileceğin en üst mertebesiydi bu işlerin. Gölün dibine çökmeyen, bilakis çamurlu suyun yüzeyinde bembeyaz açmış bir nilüfer çiçeği gibi duruyordu sevgi...
Sayfa 38 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Aslında bataklıkta büyüyen, beslenen nilüfer çiçeği misali insan da bu zorlukların farkındalığına varıp, her eylemden ders çıkarıp, alınarak büyüyecek, öğrenecek, kemale erecektir.
Sayfa 61Kitabı okudu
" Papatya var. İstanbul da var. Öyleyse bahar var."
İstanbul’u bir nisan günü kuşatan Fatih’in ordugâhı dağ laleleri kadar papatya tarlaları ile de kucak kucağa idi. Ama İstanbul’u bir mayıs günü düşüren genç Mehmed kente girdiğinde Bizanslı genç kızların kendisine uzattığı çiçekler arasında papatya demetlerinin varlığı pek muhtemel görünmüyor. Çünkü papatya nisan çiçeği. Mayıs ise Gül mevsimi. Öyleyse papatya güle hazırlık. Öyleyse Fatih İstanbul’u papatyalar arasında kuşatıp güller arasında kente girmişti.
Papatya. Bahar ordusunun öncü kuvveti. Fedakâr ve çilekeş piyade. Ödülsüz ve madalyasız akıncı.
Nisan çiçeği.
Nilüfer desenli bir fincanın içinde bir demet papatya.
Papatya var. İstanbul da var.
Öyleyse bahar var.
Timaş
“Aslında bataklıkta büyüyen, beslenen nilüfer çiçeği misali insan da bu zorlukların farkındalığına varıp, her eylemden ders çıkarıp, arınarak büyüyecek, öğrenecek, kemale erecektir.”
Suda açan nilüfer çiçeği gibi sarı ve nazlı..
İnsanla insanı bağlayan yegâne şey sevmekten başkası değildi; ne olursa olsun, bir insanı eskimeyen, durduğu yerde kıymetlenen, olanı biteni unutturan bir sevgiyle sevebilmek varabileceğin en üst mertebesiydi bu işlerin. Gölün dibine çökmeyen, bilakis çamurlu suyun yüzeyinde bembeyaz açmış bir nilüfer çiçeği gibi duruyordu sevgi Gülsüm’le aramızda. Gülsüm beni doğurmayan annemdi. Bu dünyadan kaçıp saklandığım ağaç kovuğum. “Geliyorum” demeden çalacağım kapım. Yeşerdiğim toprak. Bahar bahçem. Arkam. Arkadaşım. Onu hak edecek ne yapmıştım?
Sayfa 41Kitabı okudu
Kök salmak yerine bir nilüfer çiçeği gibi özgür olmak gerek.
Bizim işimiz belki de,
Nilüfer çiçeği ve çağımız arasında,
Hakikat şarkısının peşinde koşmaktır.
Sayfa 31Kitabı okudu
Sudaki bir nilüfer çiçeği gibi yaşarsınız; suda, fakat asla suya değmeden.
Din içinizdeki bu nilüfer çiçeğini keşfetmektir.
Kimi insanlar nilüfer çiçeği gibidir; ne kadar çamur atılırsa atılsın kir tutmaz.
Sayfa 181Kitabı okudu
