Evgenia'nın yüzü, sanki kafasının içinde ilahi bir ışık varmışçasına göründüğü her yerde aydınlık saçar. Yok, İsa ya da azizlerin başlarının üzerindeki haleden söz etmiyorum, bu dünyaya ait olmayan bir aydınlık değil bu, tersine dünyanın güzel bir yer olduğunu anlatan yaşam dolu bir ışık. Yani insanın gövdesinden yayılabilen en kutsal, en güzel, en anlamlı ışık. Evgenia böyle bir ışığın içinden bakar işte.