Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Hiçliksiz
Hiçliksiz
@nisekincie
Akıl, dürter huzuru.
31 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
·
Puan vermedi
Felsefenin bittiğini düşünmüyorum, felsefe insanlıkla beraber var olmaya devam edecektir. Ancak bu eserle beraber o dönemdeki felsefe ile şimdikinin de aynı olmadığını daha iyi anladım. Elbette aynı kalmazdı, diğer her şey gibi. Şunu anladım ki geçmişte felsefe şu an olduğu gibi bir ayrık otu muamelesi görmüyor. Diğer disiplinler kadar ciddiye alınmış ve kabul görmüş. Benim tarafımda felsefe ile alakadar olmak bir hayat tarzıdır. Bu kitapla beraber bu düşüncem asil bir kimlik kazandı, felsefe bir hayat tarzıdır.
Hayata nasıl baktığımı görebildiğim bir okuma oldu benim için. İnsan kitlelerine savunduğum, inandığım ve sınandığım doğrular hakkında haklı olduğumu hissettim. İyi bir kitap. Bunu estetik veya sanatsal bir kaygıyla söylemiyorum. İyi, varlık açısından var olmayı gerektirir. Aracısız, nedensiz, çünküsüz var olmayı. İyi o zaman açığa çıkar. Tümeldeki iyilik fikrine katkıda bulunduğunda. Bir şeyi yalnızca o şey için yapmak; iyiliği, sevmeyi, saymayı yalnızca kendisi için yapmak. İşte o zaman ben içimdeki iyiliği koruduğumu hissediyorum. Nietzsche'nin dediği gibi, "Komşular için, sadece küçük insanların erdemidir. Siz yaratıcılar, bencilliğinizde hamilelerin ihtiyatı ve öngörüsü vardır. Henüz hiç kimsenin gözleri ile görmediği meyveyi kucaklar, korur ve besler tüm sevginiz. Kendisi için yazılmış bu kitap bendeki iyiliği güçlendirdi.
Hiçsizlik, bulantı ve boşluk benim içimdeki bir düşünce olarak yaşayıp gidecek. Bazen bir şiirde konuşacağız onunla, bazen bir fotoğrafta. Zaman zaman çok konuşacak zaman zaman sadece his olabilecek. Bulantı kitabında konuştuk bu defa. Bu kitabın dibe çektiği söylenirdi. Oraların yerlisi olduğumdan cenin pozisyonunda hayatı sorgulamaktan daha ağır değildi benim için. Kendimi bir kitabın sayfasında okuma imkanı verdi bana. Hatta benden daha şanslı olduğunu düşündüm. Başını alıp gidebilirdi ve gidiyordu. Hiçlikle öylece kalmıyordu. Bu onun aşkın bir iradanin gücüne teslim olmadan çözebileceği bir şey değildi. Kavgalarıyla, sancılarıyla yaşamayı öğrenir insan. Yazmak bu süreçte en büyük hediye. Hiçlik, zihnimizde bir düşünce olarak kalacak ama hayatımız tam ortasına nasıl oturur soruna cevabı bu romanda bulabiliyoruz. Bulantı eseri bir doğum olsa gerek. Ortaya koca bir hiçlik çıkmış. Zaten bu kadar vardan geriye ne kalırdı ki? Dünya biraz böyle bir yer.
Okur Takip Önerileri
Dinin karşısına felsefeyi koyup aşağılayanlara ciddi bir cevap verdiği eserinde, İbn Rüşd; felsefenin işini şöyle izah etmiştir; "varlıkları tetkik etmek ve varlıkların Allah'a nasıl delalet ettiklerini araştırmak." Pek çok madde sayılabilir ancak itibar kavramıyla ortaya koyduğu izahat benim açımdan ufuk açıcı bir mahiyettedir. Şerî kıyas şeriattır ve farzdır. Felsefeye de aklî kıyas demiş ve itibar kavramı nazarında ikisini beraber kullanmanın farz olduğuna deliller getirmiştir. Şeriat ve felsefe birbirini tamamlayan iki kıyas türüdür ve ikisini beraber kullanmak içimizdeki ve dışımızdaki ahengi yakalayıp, kâmil insan olma sürecimiz için gereklidir. Felsefeyi meşru bir zemine oturttuktan sonra diğer düşüncelerini de izah etmiştir. İbn Rüşd bu eserinde felsefenin savunmasını tüm zamanlar için yapmıştır.
Peygamberler tarihi okuması yapmak isteyenlere ısrarla önereceğim bir kitap. Yeniden okuyacağım kitaplar arasına aldım. Her an açıp bir bölümünü okusam o an bana iyi geleceğini hissediyorum. Tarihin tüm o kronolojik soğukluğundan Peygamberlerin ve İslam'ın tüm samimiyetine doğru akıyor eser. O soğukluğu kitapta hiç hissetmedim. Ama ondan önce ve sonra okuduğum neredeyse tüm Peygamberler Tarihi eserlerinde hissettiğim için bu eseri böyle tanımlamak istedim. Tarih, sayısal değerlerle değil yalnızca değerlerle ve Peygamberler de insanlık tarihi üzerindeki etkileriyle, aralarındaki bağlantılar göz önüne alınarak anlatılmış. Aradığımız, izini sürdüğümüz o medeniyet inşası en açık bir şekilde yaşanmış haliyle kitaplaştırılmış.
Yitik olması bizden ötürü, biz bulursak bu bizim cennetimize vesile olur. Yaşanıp bitmemiş, ölene dek sürecekmiş bu arayış. Bize düşen aramakmış.
Şiiri romantizme bağlılıktan kurtaran bir kitap desem doğru olur mu bilmiyorum. Ama yaşama imajını şiirle söyleyebilmenin en mümkün olduğu şiir kitaplarından biri oldu benim için. Öfkemi de sabrımı da şükrümü de bu kitapla anlatabilirim. En sevdiğim şiir kitabı olmasının sebebinin bu olduğunu söyleyemem. Ne de olsa aşka dair bir neden yoktur. Her yolculukta yanımda taşıdığım, başucumdan ayırmadığım ve sayfalarını ezberlediğim bir eser. Ben istemsizce şiir ezberlemeye bu kitapla başladım. Ölümü, aşkı, yaşamayı her okuduğum mısrasında yeniden hissettim. Defalarca okuduğum her mısrası her okuduğumda karşıma yine ve yeniden çıkmış gibiydi. Romantizm değil diriliş muştusu kokan, yaşama sancısını güzelleyen daha iyi şiirler okumadım ben. Ama şimdi yeniden 101. sayfayı okusam daha iyisini okumuş olurum.
Arayışımız karakterimiz olacaktır. Yürüdükçe olacağız ama o yol ömür boyunca devam edecek. Ömrünü olmaya adamış adamların yürüyüş hikayelerinin anlatıldığı bu eser sizi izinizle tanıştıracak belki de. Zaman geçtikçe o ize dönüşeceğiz. Öyle ki artık gittiğimiz yerler müstear adres olacak. Biz sadece yürüyeceğiz.
Cam kavanozların kapaklarında "Cam hayattır" yazardı. Cam gün geçtikçe daha çok hayatımız oluyor. Aynalar, ekranlar, mercekler vs derken baktım da cam gerçekten hayattır. Camdan hayatlar yaşıyoruz ve kırıldığında cam olduğunu fark ediyoruz. Camı dijital ortamın önüne koyduğumuzda ekran oluyor ve insan kendi önüne koyduğunda ayna oluyor. Aslında insan kendini nerede görmek istese orası ayna oluyor. Bu hayatta kendimize yer açma çabamız aslında kendimizi bir yerde görme ve orayı kendi açımızdan gördüğümüz her yer ayna olabiliyor. Cam hem gösteren hem de yansıtan bir nesne olduğu için ayna olması oldukça tutarlı. Aynaya bakarken kendimize mi bakarız yoksa aynadan nasıl göründüğümüze mi bakarız bilemiyorum. Eğer aynadaki ile aynaya bakan farklı kişi olsaydı bilirdim belki de. Bu Cam'ın bana sunduğu imkanlardan yalnızca biri. Hayatta kendine bir yer açmaya çalışırken, hayatın sunduğu imkanları da görebilmek için aynaya bakmaya devam edelim.
İyi ne içindir?
İnsan nedir başlıklı bu kitap benim için bir muhasebe kitabı olmuştur.Hayatımız boyunca birçok karar vermemiz gerekir. Bu kararları verirken bazen başkasının bazen kendi çıkarlarımızın peşinden gideriz. Mark Twain bu kitapta verdiğimiz bütün kararların insanın kendi mutluluğu için olduğunu savunur. Birinin hayatını kurtarmak için gösterdiğimiz fedakarlık bile aslında kendi iç huzurumuz içindir. İkisi de savunulabilir. Ancak ben burada asıl nedene sarılmak istiyorum. İnsan o fedakarlığı ne için/neden yapar? İç huzur ve vicdan muhasebesi kaçınılmazdır. Ama iyiliğin asıl nedeni yine iyilik olmalıdır. Yaptığımız, yaşadığımız her şeyde tümel iyiyi aramalıyız. O zaman iyiliği bir şey için değil 'iyi' için yaparız. Geri kalan her şey aracıdır. Öyleyse iyi nedir?
