Nur Nisa Yiğit

Konuşmaya ne lüzum vardı? Bütün güzel laflardan ve hoş insanlardan sıkılan bu mahlukları, birbirlerinin sessiz mevcudiyeti, yorgunluk verecek kadar doyuruyordu.
Sayfa 146Kitabı okudu
Reklam
Şimdi gözlerini kaparsa hiçbir şeye yanmayacaktı. Düşünüyor ve ayrılmaktan büyük bir üzüntü duyacağı bir şey tasavvur edemiyordu. Kızı bile onu bu dünyaya bağlamıyordu. Bunda bir lakaytlıktan ziyade, mukaddereta sessiz bir mutâvaat vardı. Mademki hiçbir şeyi değiştirmeye iktidarı yoktu, her şey evvelden çizilen bir yolda yürüyecekti, o halde aklı başında bir insan, olanları tebessümle seyredip sırasını beklemeliydi.
Sayfa 110Kitabı okudu
Nur Nisa Yiğit tekrar paylaştı.
seni tanıyanlar yaşadıkça sen de yaşayacaksın. hiçbiri kalmayınca da öleceksin.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Yusuf, senelerden beri hiç kimseye karşı kalbinde muhabbet beslemiyor ve bir insanı sevebilmesi için ona hayran olması lazım geldiğini anlıyordu. Hürmet ve takdir hisleri beslemediği, hatta tepeden baktığı ve küçük gördüğü insanları nasıl sevebilirdi?
Nur Nisa Yiğit tekrar paylaştı.
- "biz insanlar güzel günlerin azlığından, kötü günlerinse çokluğundan sık sık yakınırız," diye konuşmaya başladım, "bana kalırsa bu doğru bir bakış açısı değil. Tanrının bize her gün sunduğu güzel şeylerin tadını çıkaracak kadar kalbimizin kapıları açık olursa, başımıza gelen kötü şeylere katlanacak gücümüz olur."
Sayfa 30 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Reklam
Reklam
Geri120
314 öğeden 301 ile 314 arasındakiler gösteriliyor.