Çünkü tutkuyla istenilen şeyler hemen elde edilmemeli, o zaman insan pek çoğunda gmrdüğümüz gibi mutsuz olur,hatta belki de istediklerini elde edemeyenlerden daha mutsuz - çünkü hiç değilse onların özlemleri vardır hâlâ.
En iyisi düşünmemekti. Kaçmaktı. Kendi içime kaçmak. Fakat bir içim var mıydı ? hatta ben var mıydım ? ben dediğim şey bir yığın ihtiyaç, azap ve korku.
Sonra yavaş yavaş mantığım değişti. Hatta dünyaya bakışım, eşyayı görüşüm, insanları anlayışım değişti. Vâkıa bunlar bir günde olmadı. Hatta çok güçlükle ve adım adım oldu. Hatta çok defa bana rağmen oldu. Fakat oldu.
..Sorarlarsa, 'Ne iş yaptın bu dünyada?' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum, ve hiçbirine çarpamadan geçtim aralarından..
“Muhakkak ki dünyanın en lüzumsuz adamıydım.
Hayat beni kaybetmekle hiçbirşey ziyan etmeyecekti.
Hiçkimsenin benden birşey beklediği ve benim hiçkimseden beklediğim birşey yoktu.”