Ali Oğulcan Çapan
@ogulcanc
kitaplarla yaşar, sinema ile hayat bulur
Öğrenci
Marmara Üniversitesi
11 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ben yirmi bir yaşıma kadar hiç hata yapmamıştım, ama mutluluğu da bulamamıştım. Çünkü kurulan hiçbir mantıklı denklemde yer almayacak kadar garip düşünceler geziyordu içimde. Sonra bir sürü hata yaptım. Yüzlerce. En küçüğünden en büyüğüne kadar. Birçok zaman teğet geçtim mutluluğa. Belki daha az düşünseydim, dokunabilirdim o sürekli duyguya ama mutluluğun, tatmin olmanın bir göz kırpması kadar kısa sürdüğünü anlamam zor olmadı. Uğruna hatalardan kaçınılacak bir bok değildi mutluluk!
Sayfa 396Kitabı okudu
Yalnızlık kurşun geçirmez. Dostluk, aşk, aile geçirmez. Hiçbir şey geçirmez. Dışarıdan sokmadığı gibi içerden de çıkartmaz. Cerahat yapar. Antibiyotiğini de kendinde besler. Yeter ki nerede olduğu bulunsun... Ruhun nerede olduğunu düşünürüm bazen. Vücudumun neresinde? Sonra karar veririm. Ruhum, bedenimin bittiği yere kadar...
Sayfa 146Kitabı okudu
Konuşulanları dinlerken, bir yanda da bombardıman sırasında trende bulunanlar geldi aklıma. Kim bilir kaç kişi dumanlar içinde çığlık atarak yaşamını yitirmişti! Kimlerin kolu bacağı kopmuş, gözleri kör, kulakları sağır olmuştu! Bu bombardıman savaşın cılız bir yankısıydı sadece. Savaşın kendisi nasıl bir şeydi acaba?
Sayfa 61Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İki saat sonra kalabalığın içinde, sinemadan dar bir sokağa çıkan sanki başka birisiydi. Düşünüyordu: “ Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş on dakikada ölüyor. Sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar”
Sayfa 24Kitabı okudu
Bütün hislerden ve düşüncelerden daha kuvvetli olan ve insanı hayatında sadece birkaç defa idaresi altına alan tabii ve hakim bir duygu şimdi ikisini de avucunun içine almıştı.
Sayfa 129Kitabı okudu
Hayatta hiçbir şey ona kıymetli görünmemiş, peşinden koşmak, erişmek, sahip olmak arzusunu vermemişti. Etrafına daima bir yabancı gözüyle bakmış, hiçbir yere bağlanmak arzusu duymamış, bu yalnızlığının gururu içinde memnun olmaya çalışmıştı.
Sayfa 82Kitabı okudu
Şimdi dudaklarında hep o lakayt ve her şeyi bilen tebessüm vardı. Bir türlü anlayamadığı, bir türlü içlerine karışamadığı ve bunu zaten asla istemediği bu insanlara arasında çelik bir duvar gibi yükselttiği bu tebessüm, onun müracaat ettiği son çareydi.
Sayfa 69Kitabı okudu
Allah hakkındaki düşüncesi pek ileri gitmiyor, onu her istediğini yapan korkunç bir şey olarak tasavvur ediyordu; ve şimdilik onun, pek dehşetli olduğu söylenen, gazabını ayaklandıracak bir şey yapmadığını bildiği için, kendisinden korkmak ihtiyacını da duymuyordu.
Sayfa 27Kitabı okudu
Zaten, bir felakete sükun ve itidalle tahammül edenlerin manzarası, o felaket için ağlayıp çırpınanların manzarasından çok daha korkunç ve ezicidir. Kuru ve sabit gözlerin arkasında nasıl bir ateşin yandığı; yavaşça kalkıp inen göğsün içinde nelerin kaynadığı bilinmediği için, insan mütemadi bir ürkeklik ve tereddüt içinde üzülür...
Sayfa 11Kitabı okudu
Ralph, yabancısı olduğu derin düşüncelere daldı yeniden. Eğer bir yüz üstten ya da alttan ışık aldığına göre değişiyorsa, neydi bir insan yüzü? Her şey neydi?
Sayfa 91Kitabı okudu
"Safi kuruntu! Niçin öyle olsun? Her olayı barındırdığı kötülüğüyle algılamak bana özgü bir karamsarlık mesleği"
Sayfa 156Kitabı okudu
Fakat heyhat! Musibet bizi en çok ümide sarıldığımız zamanlarda yaralamaktan keyif alır.
Sayfa 44 - KapraKitabı okudu
Ah! O ümit güneşi, şu sabah hayatın ufkunun bağrında gizli duran kalbi parlatan güneş… Ahmet Cemil onu senelerden beri bekliyordu.
Sayfa 25 - KapraKitabı okudu
Sevgili Glaukon, insan olmamızın en büyük tehlikesi işte burada yatıyor; dolayısıyla çok dikkat etmeli. Hepimiz her tür bilgiyi bir kenara bırakıp yalnız tek şeyin peşine düşmeliyiz. Ola ki insan ona iyiyle kötüyü anlatıp birbirinden ayırmayı öğretecek birini bulur ya da bunu kendi başına öğrenebilirse, fırsat bulduğunda her zaman ve her yerde en iyi hayatı seçebilir.
Sayfa 196 - KapraKitabı okudu
