Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Merhabalar mutlu haftasonları olsun herkese
Şubat ayının son günlerini okuduğum ama bir türlü paylaşamadığım bir kitap. İşte şimdi paylaşıyorum
Öncelikle kitap kapağının dokusunu çok beğendiğimi söylemeliyim. Başarılı
Konusu ise şöyle
Ünlü yazar Howard Philips Lovecraft hayranı yazar editör ve sanatçılardan oluşan bir topluluk olan Summer Tentacukar her sene düzenledikleri etkinlikte bir araya gelirler. Lovecraft hayranları o yıl bir otelde toplanırlar ve otelde sadece onlar vardır ve değişik etkinlikler planlarlar.
Ancak etkinlikler sırasında katılımcılardan birisi yatağında ölü bulunur. İşler beklenmedik bir hal alır.
Kitap iki kişi üzerinden anlatıyor olayı biri öldürülen kişi ölüm anını ve öncesini anlatırken, Collen Danzig ise ölen kişinin katilini nasıl aradığını anlatıyor. Katili bulmaya çalışan Danzig çok ilginç olaylarla karşı karşıya kalır. Bakalım katili bulabilecek mi?
Sizelere de tavsiye eder keyifli okumalar dilerim.
Lovecraft gotik bilim-kurgu ve korku gibi türleri bir araya getiren nadir yazarladandır.
Kitaba ilham vermesi sebebiyle değişik bir kitap olmasını bekliyordum açıkcası ama beklediğimi tam bulamadım maalesef.
Bir de konuya birden girmesi ilk bölümlerde çok çok fazla insanın birden diyalog kurması, kim kim , hangisi neden bahsediyor gibi bir çok soru oluşturdu kafamda bu sebeple biraz karışık başladı bence.
ZEMHERİ KADINLARI
"İnsan yapısı herhangi bir şey doğanın hırpalanmasına dayanamaz. Eninde sonunda doğa kazanır. Gerekli olan şey sadece zamandır. Doğanın ise hiçbir acelesi yoktur."
"Düşme korkusunun insanın en kadim korkularından biri olduğundan bahsederler. Ruhlarımıza işlenmiş bu korku. Bu yüzden hiç düşmemiş insanlar bile
SONU BAŞINDAN BELLİ BİR NOVELLA
Film vardır final sahnesiyle başlar, dersin ki; sonu değildir önemli olan, anlattığına odaklanmak gerek. Roman vardır baştan söyler ne olacağını ve der ki; merak etme sonunu, sen anlattıklarıma bak. Bir de uzakta köy vardır ama gitmesek de görmesek de bizim değildir. Olmaz, bilemezsin orada yiten gencecik hayatları, baştan koysalar da kuralları…
Jennifer McMahon beni kendine tutsak eden bir yazar oldu.
Acaba nolcak kim kimi öldürdü yada kimin kimde eli var diye düşünerek beni gün içinde elimden kitap düşmeyecek pozisyona getirdi, ve bir günden az bir sürede dört yüzden fazla sayfayı deli gibi bitirmeme sebep oldu.
Kitapta iki konu var yani iki kişi ağzından okuyoruz yine. Ama aynı hikayeleri okuyoruz : Sara'nın 1908'de tuttuğu günlüğün kitap hâline getirilmiş hâli, bir de günümüzde geçen bölüm. Kitap baştan sona sevdiklerini, çocuklarını kaybeden insanlarla dolu. Ölenlerin, kaybolanların geride kalanlarda yarattığı etkileri çok güzel veriyor kitap.
Ürkütücü olan şey; kaybolan, ölen insanların daha sonrasında var olması konusunda yazarın bizi karşı karşıya bıraktığı bütün o imalar, sessizliklerle dolu anlar.
Şeytanın eli ormanındaki evde oturan Sara , Martin ve kızlarından sonra o evi sahiplenen diğer ev sahipleriyle aralarında geçen olayları okuyoruz aslında. Beni aşırı sürüklediğini 430 sayfalık bir eseri hemen hemen otur kalk duş al yemek ye derken 9 saatte bitirmemle anlayabilirsiniz Bu yazara kafayı fena taktim. Ama bu ay gerilme kotamı doldurdum. Önümüzdeki ay bu yazarın diğer kitaplarıyla karşınızda olurum inşallah
Sevgiyle kalın
224 syf.
7/10 puan verdi
Antoine de Saint Exupery, Savaş Pilotu eserinde 2. Dünya Savaşı’nın karanlık yüzünü gösteriyor. Kim için, ne için binlerce insanın acı çektiğini kendi gözüyle anlatıyor. Dili oldukça yalın, hikaye akıcı. Savaş Pilotlarının yaşadığı zorluklar, onlara emir verenlerin acımasızlığı, kendi yaşadıkları ikilemler ve anlam veremedikleri...
Yine çocuk kitabı olarak geçiyor fakat bir çocuğun okuyamayacağı kadar ağır gerçekler içerdiğini düşünüyorum. Bir damla süt bulamayan ve acı çekerek ölen bebekler, evsiz kalan aileler. Neden? Niçin? Kimin için? Soruları ve daha birçok şey...
Kitap özellikle 80. Sayfadan sonra iyice rayına oturuyor ve size hissettirmek istediği her şeyi hissettiriyor...
Ölüler Konuşamaz
(Spoiler uyarısı)
Öncelikle söylemeliyimki kitabı gerçekten çok beyendim.
Gökçe adındaki karakterimiz 2005 yılında üniversite sınav sonucu açıklandığı gün öldürülüyor. Kızın cesedini bulduklarında bileğinde siyah bir kurdale bağlı buluyorlar. Gökçe öldükten on bir yıl sonra dosyası tekrar açılıyor. Çünkü bir kişi daha ölmüş ve bileğinde
Herkes ne düşünürse düşünsün, ne söylerse söylesin, İngiltere bu savaşı kazanmadı. Almanya'da kazanmadı.
Savaş kazanır. Ve tekrar kazanmaya devam eder, hep savaş kazanır. Ve başka türlü düşünen her kim varsa aptaldır.
Savaşın harabeye çevirdiği insanlar.
Kimi cepheden dönmüş,ruhu cephede kalmış, kimi yolladığı evladının yasını tutmakta.
1. Dünya Savaşı / İngiltere
Dönenler işsiz, inançları zedelenmiş.
Anneler aldıkları iki satır yazının peşinde, evladının mezar yerine hasret.
Yetkililer şaka gibi cephede mezar açıp, 3-5 kemik toplayıp , Meçhul Asker Naaşı ile ölen gençleri onurlandırma derdinde.
O gün bayrakları sallayıp "savaş bitti, biz kazandık" çığlıkları atarken yaşanacak trajedi düşünülmüş müydü?
Savaş sonrasını tüm çıplaklığıyla anlatan güzel bir kitaptı.
Ölüler Konuşamaz - #kitapyorumu
"Kendini korumayı öğrenmen lazım, avazın çıktığı kadar bağıramazsan zamanla susmaya mahkum hâle gelirsin."
Herkese selam. Ölüler Konuşamaz'ın yorumuyla geldim. Kitap Dilara Keskin'den okuduğum ilk kitap sayılır. Düşman Okullar'ı biraz okumuştum ama onunla karşılaştırınca bile gelişimini
Agatha, polisiyenin Kraliçesi olarak lanse edilir her zaman. Günümüzdeki birçok polisiye yazarına da ilham olduğu söylenir. Bu zamana kadar 10 civarı kitabını okudum. Ben Agatha’yı dönemine göre değerlendiririm her zaman, çünkü artık günümüzde çok kaliteli polisiye yazanlar var ve Agatha’nın çok üstünde ama dönemine göre bakarsak o zamanki imkanlara göre kitapları iyidir. Zaten eskiye baktığımızda polisiye alanında önce çıkan Arthur Conan Doyle, Edgar Allen Poe ve Agatha var. Bu açıdan bakarsak az sayıda olan polisiye kitapların dikkat çekmesi de çok doğal. Bu kitaba gelince Agatha’nın orta seviye olan kitaplarından. Şarapta bir zehir, ölen bir kadın.. Peki zehri kim koydu. Birçok şüpheli var her zamanki gibi yani ölümün gerçekleştiği ortamdaki herkes şüpheli ama katil benim için hayal kırıklığı oldu, sonunu çok beğenmedim. Hala “On Küçük Zenci’ Ölüm Diken Üstünde ve Cinayetler Oteli” favorim. Yine de bu kitabı da okunabilir, iyi okumalar diliyorum..
375 syf.
·
Puan vermedi
"SINIF'ın ozanıyım mimli
HABABAM SINIFI'nın yazarıyım ünlü"
Kendisinin de ifade ettiği gibi Hababam sınıfıyla ünlü ama aslında o öncelikle kendini şair/ozan olarak tanımlıyor. Bu nedenle de Hababam Sınıfı ilk olarak basıldığında isminin yerine "Stepne" lakabını kullanıyor.
(Bu kitapla ilgili de söylenecek çok şey var ama yeri bu inceleme değil. Sadece "defalarca izledim ben" diye düşünerek kitabını okumaya gerek duymayanlara sözüm şudur: O izlediğiniz gerçek Hababam Sınıfı değil, popülist amaçlarla saf güldürüye indirgenmiş, eleştiri boyutu -ki kitabın asıl amacı bu- yok sayılmış bir uyarlama... Kitabı okuyunuz...)
1940 toplumcu sanat kuşağının büyük şairlerinden biri olarak tanımlanan şair, şiirinde en iyi bildiği insanları oldukça gerçekçi bir şekilde anlatıyor...Kim onlar? Vitrinleri seyreden yoksullar, geride miras değil borç bırakarak ölen memurlar, kapıcılar, emekliler... Şiirinde isyan, kin, nefret yok... Anlattığı basit, sıradan, gürültüsüz ama "iyi" insanlara karşı alabildiğine sevgi ve merhamet var. Yoksulluk edebiyatı da değil yaptığı... Yaşamın zenginliğini anlatmak...
Biçim olarak da şiire ölçülü uyaklı hece şiiriyle başlamış. Ama yıllar içinde Nazım Hikmet' in serbest şiirine hayranlıkla bakarken Garip akımını da gözlemiş. Salt biçimcilikten kesinlikle uzak durarak, nihayetinde "bir sınıfın ihtiyaçlarının müdafaasını yapmak" kadar "zevkini aramak, bulmak, sanata onu hakim kılmak" amaçlarıyla kendi şiirini oluşturmuş.
