Okuma üstüne
"....
Okumak tabiatı tamamlar, tecrübe ile de tamamlanır. İnsanın tabiat vergisi olan kabiliyetleri kendiliğinden çıkan bitkilere benzer; okumakla budanmaları lazımdır. Okumak, tecrübeyle sınırlanmaz da başına buyruk bırakılırsa dağınık yönlere yayılmış bir bilgi verir. Tecrübe ile yetişen kimseler, okumayı hor görürler. Basit kimseler ona
Kendime koyduğum bir kurala göre vakitsiz üzüntülerin beni sarsmasına izin vermiyordum.
Allah'ım bana biraz olgunluk, biraz gerçekçilik...
Sihirli değnekle zayıflayıp, sihirli bir değnekle ders çalışmak istiyorum.
Ateşli bir kişiliğe sahiptim; çelebi olmaktan çok, tutkuluydum, aşırı safIıktan hataya düşüyor, yolumda o kadar dümdüz gidiyordum ki bazen densiz davranıyordum.
“ Olgunluk seni bir sonraki acıya hazırlıklı ve belki dirençli kılar, ama acılar unutmaya kalkışmadan, onlarla edindiğin deneyimlerin olgunluğu ile yaşamı kucaklayabilirsen, işte o zaman bilgeleşirsin. Bu, acıların acıtan yönlerini de farklı algılamana yardım edecektir.”
Sayfa 157Kitabı okudu
Ben evliliğe aldırmıyordum. Aşkın bir bütün olmasını hoş karşılıyorum: ama bütün cinsel tabulardan kurtulmamıştım; çok kolay veya çok özgür kadınlar beni rahatsız ediyordu. Ayrıca günlük önemsiz şeyleri aşan her türlü olguya hayrandım.
"Eh, neticede olgunluk dediğin, hayatı daha fazla acıyla kabullenebilme yetisi değil midir?"
Sayfa 14Kitabı okudu
Bizim gözümüzde kapitalizm ve kokuşmuşluk eşanlamlı olduğu için büyük parasal skandallar bizi şaşırtmıyor.
Toplum ancak tümden, tek bir hamleyle, şiddetli bir sarsıntıyla değişebilirdi bizce.
Elinizdeki kitap kesinlikle her türlü ahlaki kaygının ötesindedir. Yaşamımın ne olduğunu anlatmakla yetiniyorum. Her gerçeğin önem taşıyabileceği ve yararlı olabileceği dışında hiçbir konuda önyargıya varmıyorum.
öyledir sanırım
Otuz yaşındayım ve otuz yıl bir kadın için olgunluk demektir.
Telos YayınlarıKitabı okudu
hahaha
Cebimizde metelik yoktu ve pabucumun sağ tekinin tabanı açılmıştı; bitki bahçesinin labirentlerinde hemen hemen sekerek yürüyordum. En sevdiğimiz kahve "La Closerie des Lilas" acılır açılmaz terasına, kakao fincanları ve çörek yığınları karşısına oturduk. Bir de onları ödemek gerekiyordu. Sartre beni rehin bıraktı; bir taksiye bindi, ancak bir saat sonra döndü: bütün arkadaşlarımız tatildeydi. Kurtuluşumuzu kime borçlu olduğumuzu hatırlamıyorum.
“Bırak olgunluk ayaklarını.”
“Olur, peki.”
