Hiç bir şey öğrenemedin mi daha, ölüm kapındayken bile? İkide bir onu rahatsız edeceğim, bunun canını sıkacağım diye düşünmesene. İnsanların hoşuna gitmiyorsa şikâyette bulunabilirler. Şikâyet edecek cesaretleri yoksa bu onların sorunu.
Rus edebiyatının meşhur tiyatro ve öykü yazarı olan Anton Pavloviç Çehov ile tanışma kitabımız ancak bu zamana kısmetmiş. Bu kitap nedense bana Veronika Ölmek istiyor adlı kitabı anımsattı orada da doktorun Akıl hastaları ile olan diyalogları geldi aklıma. Tabii ki de çok farklı kitaplar. Herneyse konusu akıl hastanesinde kalan Ivan Dmitric Soylu bir aileden gelen eski bir icra memurudur. Yaşadığı haksızlıkları kaldığı kötü koşulları felsefi bir şekilde ziyaretine gelen Doktor Andrey Yemfiç ile tartışır daha sonra ziyaretler sıklaşınca çevresinndekiler tarafından dışlanan doktor kendisini de aynı yerde bulur. Bu şekilde hazin sonunu hazırlar. . . Sonuç olarak "insan başına gelince anlar bazı şeyleri" sözünün kitaplaştırılmış hali diyebiliriz. Herkese keyifli okumalar..
Kitapta sevdiğim bir diyaloğu direkt aktarıyorum;
-Beni neden burada tutuyorsunuz?
-Hasta olduğunuz için
-Evet, hastayım. Ancak siz de biliyorsunuz ki onlarca, hatta yüzlerce deli özgürce dışarıda dolaşıyor çünkü cehaletiniz yüzünden onları sağlıklı olanlardan ayırt edemiyorsunuz..
“Eceli gelmeden ölmek” nedir bilir misin? Hayatının anlamını kaybedenler ve şu ya da bu şekilde yerine koyamayanlar, yaşarken ölü gibi olurlar. ,bazıları sessiz sedasız intihar eder..