Tarık Topaloğlu
@olricler33
Zeytinyağının üste çıkması olayı diyorum, suyun kaldırma kuvvetinden!!!
Boşa yazar
Takside
9 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Şu hayatta en sevdiğim insanlar orospulardır. Çünkü ne bok yedikleri belli! T.T
Kapanış Konuşması!
İnsan en az üç kişidir. Kendisi, olmak istediği kişi ve aradaki farkta yaşayan üçüncü. En sahicisi de bu üçüncüdür. Olmak istediğin kişiden kendini çıkardığında, aradaki farkta yaşayan kişidir en çok sana benzeyen. Ne kendin kadar huzursuz ne de olmak istediğin kişi kadar hayalidir o. Yine bu yüzden iki insanın birbirine âşık
"bir sabah kız hatıranın etrafında dolaşır
ılık, yumuşak, tozlu bir şeyler etrafında dolaşır
bir sabah, artık sabah olmayacakmış kadar keskin
bir mum söner, aşkın küçük kayığı
çarpar hayatın kayalıklarına nergis ölür
el yakan o acı çay soğur, beden soğur, damar soğur
hayatı çevreleyen esrar perdesi aralanır gibi
kız ölür, başka bir şey olur
kötü bir şey olur, çok kötü"
Okur Takip Önerileri
Tarık Topaloğlu tekrar paylaştı.
Bazı şeyleri sana yazdığımı düşünüyorsan yanılıyorsun. Her şeyi sana yazıyorum.
Börte
@brte_
·06 Haziran 2022 22:49
Seni seviyorum. Hiç yokmuşsun gibi seviyorum seni. Artniyetsiz. Haketmediğim, haketmediğin kadar temiz.
Sayfa 27Kitabı okudu
Çocukken sanırdım ki; eğer birini seversen O'da seni sever. Öyle değilmiş o işler. Senin sevdiklerin seni sevmeyebiliyormuş. Bundan sonra ne yapayım ki dedim bu hayatta.
Ölünce, beni annem yıkasın! Yani defin işlerim anneme kalsın isterdim. Yıkamasa da olur aslında. Annem gömsün beni işte doğurduğu gibi. T.T
En sevdiğim şehir İstanbul. en nefret ettiğim de! Bu duyguyu hiç yaşadınız mı bilmiyorum. Bunu insanlara karşı da hissetmeye başladım.
Çocukken, ileride o yaşadığım anları özleyip özlemeyeceğimi bilmiyordum, ergenlikte ve ilk gençlikte de öyle. Yıllar geçince özlüyorsun işte. Ama tek bildiğim; seninle yaşadığım her anıyı özleyeceğimi biliyordum. Ve biteceğini de. Sen anlamazsın. Hatta öyle herkes kolay kolay anlayamaz bu durumu. Galiba bir de Zeki Demirkubuz anlardı.
Özlediğim şeyler, artık o kadar uzak ki; sanki hiç yaşamamışım gibi! boş ak dünyası boş
Şu dünyada hiç yaşamamış, geçmemiş gibi saysanız beni, olmuyo mu öyle?