“ bugün ayrıldığım. aklımın bir daha asla, kalbimin asla bırakma dediği. aşkın da sinir krizinin de en hasını yaşatan. pişmanlığın da rahatlamışlığın da en ağırını tattıran. bir daha böylesi olur mu bilemem ama bir daha böylesi olmaz. 2 ayda, sadece 2 ayda 1500 duyguyu yaşatan kadın… her günümüz sevgi her günümüz kavga. alttan almalarım, asla haklı olamamalarım, çığrımdan çıkmalarım, bir daha böyle sevilir miyim demelerim. bitti, bu sabah… ne kadar sürerdi ki, mahkumdu bitmeye. ne zaman çıkar aklımdan peki? bu soru daha önemli.”
Dialog
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
Yakamoz& Papatya [1-8] hepsini okumak isteyenlere...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.
Tövbekâr ol gönül tarikten çıkma
Şeytandan şefâat şifadâr olmaz
İyilik eyle sakın bir gönül yıkma
Görüşme kötüyle onda âr olmaz
Seyreyle dünyânın kalmakâlını
Gözlerim kâmilin pür kemâlini
Düşürme üstüne el vebâlini
CEVRİYE...
Cevriye bir hayat kadınıdır.
Her gün bir veya birkaç adamla birlikte olarak, hayatını kazanmaktadır.
Yine böyle bir gün birlikte olduğu adam tarafından çok kötü dövülerek gecenin bir yarısında sokağa atılır.
Baygın bir vaziyette kaldırımda yatarken bir adam bunu fark eder ve yardımcı olmak için kaldırmaya çalışır. Cevriye
Yakamoz& Papatya-8
---
Papatya, hemen Yakamoz'a bir mektup yazarak ona bu rüyayı anlatmak istedi. Elbette ki sevdiği bir rüya tabircisi değil, fakat onun bu rüya hakkındaki görüşlerini çok merak ediyordu. Bir çırpıda mektup yazan Papatya, büyük bir heyecanla Yakamoz'dan cevap bekliyordu. 2 hafta sonra Yakamoz'dan cevap gelmişti. Yakamoz aynen şöyle
yırtarak geçiyor kalbimizden
hayatı da törpüleyen zaman
şuramızda bir şey var
acıya benzer
umuda benzer
böyle günlerde hayat
hem acıya, hem acıya benzer
gün ölümle başlatıyor hayatı
her şafak taze bir ölünün üstünde doğuyor
her sabah ölümü anlatıyor gazeteler
sol köşede ölümü kutsallaştıran bir fotoğraf
yeni bir cinayetin röntgenini çıkartıyor
aylardan mayıs..
ve zaman aynı yerde akıyor da geçmiyor gibi..
ya da geçiyor da yüzüme esen bu rüzgar bana fark ettirmiyor gibi..
hangisi bilmiyorumm..
seninle tanıştığımız günlere yaklaşıyorum..
gelen bahar bunun habercisi his ediyorum..
yüzüme esen rüzgar burnumu sızlatıyor..
evet evet yanlış anlamadın ya da anlamdırmanda yanlışlık
Hissetmiyor insanlar, hissetmiyor!
Unutmuşlar duygu nedir, kimse bilmiyor
Bilmeden seviyor, cesaret edemeden ölüyor
Bilmem kaç nesil böyle gidiyor!
Sevgili, gel gidelim, biz bari cesaret edelim
Esir kalmayalım esir şehirde, kaçıp gidelim
Kaçacak yol kalmazsa, bilerek ölelim
Sevdiğimizi yeter ki bilelim
Sahi sevmek nedir, nasıl olur bilir misin?
Bazen ölmek mi gerekir sevilmek için
Tabii değeri yoktur canlıyken bir canın
Ölünce sevilir her kıymetsiz vücut
Gittin sevgili, sen de gittin
Nereye, neden gittin, beni bırakıp gittin
Unuttun mu? Yoksa unutmaya mı çalıştın
Bilmem ki sen neden gittin
Elveda sevgili, veda etmeden gittin ya
Ben edeyim, hatırında kalmak için
Sen benim kalbimdeyken unuttun beni
Elveda sevgili, belki hatırında yaşarım
ÖLÜM REHBERİ DEFTERİ
Beynim bulanmış,
Yıkılmış ahım.
Dağlarım da bembeyaz kireçlerim,
Tutuşmuş fikirlerim.
Aklım karışmış,
Yine sardım durdum başa.
Kurtuluşu yok mu gibi?
“İlk defa İsveç'te bir kızla çıktık. Muhabbet ediyoruz, kız sevdiğim filmleri soruyor, okuduğum kitapları soruyor, gezdiğim ülkeleri soruyor ama işimi sormuyor. Ben alışmışım Türklere, "Adın nedir?"den sonra ikinci soru "İşin nedir?"
Yok abi döndük dolaştık sevdiğimiz yemeklere falan geldik hâlâ "Sen ne iş yaparsın?" demiyor kız bir türlü.
En son ben sordum, dedim ki "Ya her şeyi sordun da, 'Sen ne iş yaparsın?' diye sormadın." Dedi ki kız "Ne iş yaptığını sorarsam dolaylı olarak sosyal statünü, kaç para kazandığını da sormuş olurum. Ayıptır. Ben paranı, statünü merak ettiğim için değil seni merak ettiğim için buradayım."
O gün anladım ki bizde kast sistemi var. Atasözümüz var "Davul bile dengi dengine" diye. Meğerse her davul denkmiş.
Başka gün yüksek mühendis bir amcayla tanıştım. Ne projeler yapmış. Tüneller, köprüler, havaalanları...
"Senin yaşında oğlum var" dedi.
"O da mühendis mi?" dedim.
"Hayır işçi, duvar ustası" dedi.
Dedim "O nasıl oldu, mühendisin oğlu işçi olur mu? Bizde olsa babam döve döve okutur mühendis yapar."
Adam kızdı "Niye öyle diyorsun? Benim oğlum çok iyi bir duvar ustasıdır. Zorla kötü mühendis olacağına, iyi bir duvar ustası olmasının ne kötülüğü var?" dedi.
Adam gurur duyuyor oğluyla.
Utandım.
Utandım çünkü biz toplum olarak buyuz.
Böyle yetiştik, yetiştirildik.
Bizde kast sistemi var.
Mühendisin oğlu gerekirse zorla kötü bir mühendis yapılır, iyi bir duvar ustası olmasına izin verilmez…” 🌻
Alıntıdır.
Tavşanlar aslında o kadar da fena hayvanlar değilmiş (:
İlgimi çeken çoğu alanı, mesleğini yapabilecek kadar öğrenmeye çalışıyorum.
Bazen birinden sıkılıp diğerine koşuyorum, bazen diğerinden öbürüne. Sonrasında "Çok şeyi az çok öğreneceğine bir şeyi tam öğren." sözü geliyor aklıma. O zaman diyorum ki "Öğrenmek istediğim çok şey var, birinin derinine inince boğulma hissi veriyorsa -en
Mahzuni'den bir türkü çalıyorum senin için..
Güzel dostum aramızda senlik benlik olur mu
Neden gönlüm sarayını tarumar ettin böyle
Bilirsin ki viranede hanedanlık olur mu
Bir nefes alayım derken bin zarar ettim böyle..
Aşık Mahzuni Şerif