Rabbim!
"Anlatamadıklarımı da biliyor oluşun,kalbimin en büyük tesellisidir."
📷: Erzurum
Ölüme ağlama. Kalbe bak. Hata ve isyan ile pişman, ibadet ve taat ile neşveli değilsen zaten ölüsün...
Ataullah İskenderi
“Cioran Zehirlenmesi” sonrası oluşan duygularım
İntihar
Uzun bir süre yok olmayı, yok etmeyi düşündüm. Can alır gibi değil, katil gibi değil; tamamen inançsız gibi, kendimi öldürmeyi. İntihar!
Ah ne soğuk bir duygu, bana çok uzak olan canımı alma isteği ilk defa bu gece bu kadar yakınımda. Ufka damlayan ilk ışıklarla beraber bir ceket, bir defter ve bir kalem alarak evi terk ettim. Çocuklarım
Sarılıp yatmak mümkün değil bende senden kalan hayâle.
Halbuki sen orda, şehrimde gerçekten varsın etinle kemiğinle
ve balından mahrum edildiğim kırmızı ağzın, kocaman gözlerin gerçekten var
ve âsi bir su gibi teslim oluşun ve beyazlığın ki dokunamıyorum bile...
Nazım Hikmet Ran
Savunmam şudur:
Ben buyum, çünkü ateş de bu. Ateş de bir, ateş de su. Ateşin yalımlarından geçen hattın dağınık varoluşu. Varlıkla oluşun antikitede ayrıklığı ve skolastik modernitedeki bir çamur oluşu. Hamur ki, humus ki, toprak oluşu. Gariptir ki insanın insandan varoluşu. Ben ki bir kıvılcım, ben ki bir kül, ben ki şöminenin kara zeminindeki