Ne yazık! Karşında duran sizi gören,size bakan,sizinle konuşan,sizi yanıtlayan,ama sizi tanımayan birini dünyanın biricik varlığı olarak tutkuyla sevmek,onu bütün kalbinizle sevmek!
Duvarın üstüne saçılmış bu düşünce kalıntılarından bir bütün oluşturmayı;her adın altındaki insanı bulabilmeyi;kendilerini yazanların başsız bedenlerine benzeyen bu dağınık yazılara,bu parçalanmış cümlelere,bu eksik sözcüklerle anlam ve yaşam vermeyi o kadar çok isterdim ki...