Taras Bulba ile iki oğlu Zaporojye'ye geleli birhaftayı bulmuştu. Gelgelelim ne Ostap'ın, ne de
Andrey'in pek askeri eğitimle uğraştıkları yoktu.
Gerçekten ordu otağlarında askeri eğitime fazla
önem verilmez, gençlerin savaş alanlarında
dövüşe dövüşe yetişmeleri istenirdi. Bu yüzden
Zaporojye'de çarpışmalar hiç eksik olmazdı.
Oğullarından büyüğü Ostap içinden; "Şu bizim moruk ne yaman adam! Her şeyi bildiği halde bilmez görünüyor!" diye geçirdi.
Ostap ile Andrey, gençliğin verdiği ateşle bu azgın denize atılıverdiler. Baba ocağını, okullarını, eski yaşamlarını bir anda unutarak bütünüyle yeni bir evrene daldılar. Otağın pek karışık olmayan yasaları, hovardalıkları, eğlenceleri hayli hoşlarına gitmekle birlikte, o başıbozuk düzen içinde bazen bu yasaların çok sert olduğu belirtilmelidir. Diyelim bir Kazak ufacık bir şey mi çalmış; hemen bu hırsızlık bütün Kazak Ordusu'nun yüzkarası sayılır, hırsız bir direğe bağlanıp yanına da iri bir sopa konduktan sonra gelenin geçenin bu sopayı adamın kafasına bir kere indirmesi istenirdi. Onca sopa atılır da kim sağ kalabilir ki? Biri borcunu mu ödememiş; elinden, ayağından bir topa zincirlenir, insaflı bir arkadaşı çıkıp borcunu ödeyerek onu kurtarıncaya değin orada çakılı kalırdı. Fakat Andrey'i en çok etkileyen şu korkunç ölüm cezası oldu: Bir katili derince kazılmış bir çukura indirdiler, üstüne de tabut içinde öldürdüğü adamı koydular, ondan sonra çukuru toprakla doldurmaya başladılar. Mezara diri diri gömülen adamın görüntüsü uzun süre gitmedi Andrey'in gözünün önünden..
Sayfa 29 - Everest YayınlarıKitabı okudu
