Varoluş, özden önce gelir. İyi, ama ne demektir bu? Şu demektir: İlkin insan vardır; yani insan önce dünyaya gelir, var olur, ondan sonra tanımlanıp belirlenir, özünü ortaya çıkarır.
Say Yayınları
Kierkegaard'da olsun, Heidegger'de olsun tamamen gerçeği araştırma çerçevesinden taşmamış bulunan egzistansiyalizmi, Sartre eylem yanına kaydırdı. Yani, Sartre'ın sistemi, başlangıç dışı egzistansiyalist, içi pragmatik bir yapı özelliği taşıyordu. Sartre'a göre, varoluş özden önce gelir. Bir deyişle, görünüş, varoluştan öncedir. Daha doğrusu, dışardan görünür varlık veya varoluş. Sosyal ve tarihi planda bile görünüşün etkisinde kalarak, "Zencilerin ezildiği söylenmedikçe, zencilerin ezilmesi bir şey değildir" diyordu Sartre.
Sayfa 69 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
...varoluş özden önce
geliyorsa, insan ne olduğundan sorumludur
öyleyse. İşte, varoluşçuluğun ilk işi de her insanı
kendi varlığına kavuşturmak, varlığının
sorumluluğunu da omzuna yüklemektir.
Sayfa 40Kitabı okudu
Gelgelelim, gerçekten de varoluş özden önce geliyorsa, insan ne olduğundan sorumludur öyleyse. îşte,varoluşçuluğun ilk işi de her insanı kendi varlığına kavuşturmak, varlığının sorumluluğunu omuzuna yüklemektir. Ne var ki biz, «insan sorumludur» derken, yalnızca «kendinden sorumludur» demek istemiyoruz, «bütün insanlardan sorumludur» demek istiyoruz.
Varoluş özden önce gelince, verilmiş ve donmuş bir insandan söz edilemez elbet. Önceden belirlenmiş, donmuş bir doğa açıklanamaz çünkü.
(...)Sıkıntı gerek Husserl’in gerek Heidegger’in tıpkı Sartre gibi kolay anlaşılır olmamalarından gelir. Ama bu anlaşılmazlık da gelişigüzel oluşmuş bir şey değildir, öncelikle bir amaca hizmet eden bir özelliktir.
( Jean-Paul Sartre Haklı Mıdır, Varoluş Öz’den Önce mi Gelir? )
Sayfa 157
“Varoluş özden önce gelir” önermesi Aristoteles’çi bakış açısının değişik bir anlatımıdır. Bu söz Husserl’in andığımız önermesinden daha değişiktir, en azından karşıtını da içerme tutarsızlığına düşmez.(...)
( Jean-Paul Sartre Haklı Mıdır, Varoluş Öz’den Önce mi Gelir? )
Sayfa 157
(...)Sartre değil ama (...) Husserl ve Heidegger bugünün düşünceyi koşullama açısından son derece acımasız olabilen sermayeci düzeninde pek çok ülkenin resmi filozofları gibidirler, dünyadaki ve ülkemizdeki birçok üniversitede heyecanla okuturlar.(...)
( Jean-Paul Sartre Haklı Mıdır, Varoluş Öz’den Önce mi Gelir? )
Sayfa 157
İnsanda-ama yalnız insanda- varoluş özden önce gelir. Bu demektir ki, insan önce vardır; sonra şöyle ya da böyle olur. Çünkü o, özünü kendi yaratır. Nasıl mı? Şöyle: Dünyaya atılarak, orada acı çekerek, savaşarak yavaş yavaş kendini belirler. Bu belirlenme yolu hiç kapanmaz, her zaman açıktır...
Sayfa 8Kitabı okudu