Umay
@ozdumay
Özel Eğitim Öğretmeni
10 Ocak
193 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İşin garibi, gözümü uyku tutmuyordu. Oysa büyük, çok büyük üzüntüler yaşandığında, ilk güçlü sarsıntılardan sonra insan hep uyumak ister.
Ben susarak konuşma ustasıyım, hayatım boyunca susarak konuştum ve bütün trajedileri tek başıma susarak yaşadım.
Biliyor musunuz, eğer bir şeyden kuşku duymuyorsanız, bundan daha baştan çıkarıcı bir düşünce yoktur.
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı yarım bıraktı
Bir kitap okudu
72 syf.
·
Puan vermedi
Bir kitap okudu
192 syf.
·
Puan vermedi
Eğer hisleri gerçekliğin tamamı değil de bir parçası olarak yorumlarsan hisler yol göstericidir. Ancak yolunu sadece hislerle bulmaya çalışırsan yanlış rotalarda kaybolman kaçınılmaz olacaktır.
Başkasının aklını, iradesini, kanaatlerini, davranış biçimlerini ve düşünme şeklini kontrol etmek, onu kendine bağımlı hale getirmek, iradesini kontrol altında tutarak ondan güç emmek, üstünlük hazzı sağlamak, kişiyi kendi aklından bile şüphe edecek duruma düşürüp muhakeme kabiliyetlerini felce uğratmak literatüre “gaslighting” olarak girmiştir.
Sayfa 103Kitabı okudu
"Hak etmiyorum" düşüncesi
Uzun süre duygusal işkenceye maruz kalmış insanlar manipüle edildiklerinin farkına varamadıkları gibi kendi kendilerinin de zorbasına dönüşürler. Gerçekten yetersiz, değersiz, beceriksiz, ezik, işe yaramaz, güçsüz ve zayıf olduklarına inanırlar. Mutlu ve başarılı olmayı, iyi ve güzel olanı hak etmeyi tarif edemezler, kendilerine yakıştıramazlar.
Sayfa 95Kitabı okudu
Sürekli taraf tutmak ve tutturmak isteyenlere
İki görüş birbirini tamamlıyor. İkisinden birini seçmek gerekmez. Bunlara “Carlyle ve Tolstoy” denmelidir. Carlyle da Tolstoy da haklıdır. Tıpkı madenî paranın iki yüzü gibi; her görüş, bir gerçeğin diğer yarısıdır.
Bazı devletler şiddetli krizler geçirirler ya da tamamen mahvolurlar. Bazı milletlerse yaşamlarını bilgece bir sistemle düzenlerler. Bu iki örnek de yalnızca devlet adamları, milletvekilleri, senatörler, çarlar için önem taşımayıp toplum bireylerinden her birini de ilgilendirmesi gereken meselelerdir. Erkek ya da kadın, ihtiyar ya da genç, kentli ya da köylü, beyin gücüyle veya kol gücüyle çalışanlar hep bu meselelere zihin yormalıdırlar.
Önemli olmayan kişisel uğraşlarınızın, dertlerinizin batağı içinde bir böcek gibi kıvranmayınız! Bunların yerine, devletin temellerinin yenilenmesini, bundan sonra toplumun alacağı eğitimin yöntemini düşününüz!
Tarih, ders alınmadığında tekerrür eder.
Tarih; kimi devletlerin, milletlerin feci sonlarını yazarken, kimi devlet ve milletlerin ilerlemesini, yükselmesini yazmak için de temiz sayfalar açıyor. Tarih, halk yığınlarını bir hayvan sürüsü olmaktan ya da çalışkan bir karınca yuvası (Ameisenvölker) görüntüsünden çıkararak; akılcı, neşeli bir yaşam üreten milyonlarca sanatçıya, üreticiye dönüştürmenin yollarını, devletin nasıl güçlendirileceğini, toplumun nasıl eğitilebileceğini gösteren bir bilimdir.
Devlet yapısının duvarları harap oluyor, kısım kısım çatlaklar oluşmaya başlıyor ama git gide derinleşen, büyüyen çatlaklar önemsenmiyor. İşte bu sebeplerden ötürü dışarıdan bakınca sağlam, güçlü görünen devlet kurumlarının çatlamasına, hatta yıkılmasına şaşırmamak gerekir.