benim kalbim yaşarken farklı çarpar.
kedimi severken, kitap okurken, en sevdiğim tatlıyı yerken, ailemle vakit geçirirken, içimden geldiği gibi kahkahalar atarken bir farklı olurum.
hatalar yaptım, yapıyorum ve belki de yapacağım. hiçbiri benim kimliğimi oluşturamaz. bana bir etiket yapıştırılmasına sebep olamaz. ben yeri gelir yaprak döker, yeri gelir bahçelerce çiçek açarım.
bazen korkarım da yaşamdan. önümü görememekten, gelecekte nasıl bir insan olacağımı bilememekten, kendime vakit ayıramamaktan, durup bir nefes alamamaktan korkarım. istersem 40 yaşıma geleyim, bu korku beni hep diri tutar.
söylediklerimin hepsini sen, ben, o ve biz biliyoruz. bu kitap kendi benliğimi unuttuğum zaman diliminde, beni "bana" tekrar hatırlatmakta yardımcı oldu. teşekkür ederim ♡
"ve öldüğümde, aslında hiç yaşamadığımın farkına varmak istemiyordum.."
