Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Umay

Umay
@ozdumay
Özel Eğitim Öğretmeni
10 Ocak
195 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bence not tehdidiyle öğrenci çalıştırmak, gönül rızası olmadan birini zorla evlendirmeye çalışmak gibidir. Deyim yerindeyse, öğrencinin beynine tecavüz etmektir. Düşünsene; seni sevmeyen, seni dinlemeyen, dersini öğrenmek istemeyen birine zorla, canını sıkarak ve onu senden nefret ettirerek bir şeyler anlatmaya çalışıyorsun. Bu işkence değil de nedir şimdi?
Reklam
Okudukça, bildiklerimin bilmediklerime oranı sürekli azalıyordu.
"İyi bir eğitim ortamı yaratmak için öğrencilere öğretmek değil, öğrencilerle öğrenmek; öğrenciler adına karar vermek değil, öğrencilerle birlikte karar vermek gerektiğini anlamıştım. Kısacası; bir bahçıvanın kendi istediği gibi değil, çiçeklerin gereksinim duyduğu şekilde sulama, ilaçlama ve bakım yapması gerekiyordu."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
...sonra umut, bir gülümseyişle ortaya çıkıp bana şöyle fısıldıyor: "Neşenin kaynağı kendini unutmaktır, başkalarına yardım et." Başkalarının gözlerindeki ışık benim güneşim, kulaklarındaki müzik senfonim ve dudaklarındaki gülümseme mutluluğum oluyor.
··yapayalnız karanlıklarda büyürken kişi, sevgi dolu sözcüklerden ve hareketlerden; şefkat dolu hislerden ve dostluktan yoksun oluyor.
Reklam
"Öldür beni!" dedi kız. "Seni sevmeye devam edersem alçalırım, çünkü seni küçümsüyorum. Sana hayranım ve beni tiksindiriyorsun. Seni seviyorum ve sanırım, senden şimdiden nefret ediyorum."
şiir ve kadınlar sadece âşıklarına çırılçıplak teslim olurlar!
| hani bazen olur ya; yaşanan o an yerleşti kaldı ve tek bir andan çok daha uzun bir süreye yayılıp geçmek bilmedi. sesler durdu, hareketler durdu, bütün bunlar tek bir andan çok ama çok daha uzun sürdü. |
kimsesi yoksa delirir insan. kim olduğu hiç önemli değildir, yeter ki yanında biri olsun. inan bana, insan fazla yalnız kaldı mı, hastalanır.
asıl önemli olan bir kaçma imkânı, değişmez ve şaşmaz bir gidişatın dışına atlayış, umudun bütün şanslarını taşıyan delice bir koşuştu. Tabii umut, koşup giderken bir sokağın köşesinde, daha kurşun havadayken vurulup ölmekti.
Reklam
kaderim, bana fikir sorulmadan belirleniyordu.
"bakın, tıpkı cehalet gibi fazla bilginin sonu da inkâra varıyor."
yaralarımızı göstermedik birbirimize yaralarımızı deştik, eskiden anımsadıkça yeri sızlayan o yara artık paramparça,,,
| Hikâyeye göre adam, kadını çok seviyor, sevdikçe ruhu büyüyor, eve sığmıyor... Bülbülün çilesi, yazarın zulası... İnceden sarma bir sigara, inceden bir bardak... Jak Danyel isimli bir şişe, Hicran isimli bir yara, tuhaf isimli bir roman. Kafamız iyi, açmayın kapağı, biz böyle iyiyiz. |
"ben seni severim sevmesine de, toplum buna hazır değil" ♡
Geri113
210 öğeden 196 ile 210 arasındakiler gösteriliyor.