Şairlerin söylediği gibi, "Paris güzel bir salon, Londra güzel bir park, Berlin güzel bir kışla ama İstanbul güzel bir şehir" idi.
Sayfa 56Kitabı okudu
“Eğer dilenerek haftada on sterlin bile kazanılabilse, dilencilik ânında saygın bir mesleğe dönüşür. Konuya gerçekçi bir şekilde yaklaşırsak dilenciler sadece birer işadamı ve diğer işadamları gibi, ellerinin altındaki imkânları kullanarak geçimlerini sağlıyorlar. Şereflerini diğer çoğu modern insandan daha fazla satmış değiller; sadece zengin olmayı imkânsız kılan bir meslek seçme hatasına düşmüşler.”
Yoksulluk
Meteliksiz kalmanın bana kesinlikle öğrettiği bir iki şeyi gösterebilirim. Bir daha hiçbir zaman berduşların sarhoş birer ahlaksız olduğunu düşünmeyeceğim, bir peni verdim diye bir dilencinin bana minnet duymasını beklemeyeceğim, işsizler uyuşuksa buna şaşmayacağım,…, sokakta birisinin uzattığı el ilanını geri çevirmeyeceğim, şık bir restoranda yediğim yemekten tat almayacağım. Bu bir başlangıç.
Sayfa 255Kitabı okudu
" Paris güzel bir salon, Londra güzel bir park, Berlin güzel bir kışla ama İstanbul güzel bir şehir"di.
Sayfa 56 - Remzi KitabeviKitabı okudu
TURİSTİK GEZİ BİLETLERİ BOŞA GİTTİ
Seyit Onbaşı, İngiliz-Fransız sömürgecilerinin iştahlarını kursaklarında bıraktı. Çünkü muhteşem donanmanın mutlaka Çanakkale'den geçeceğine inanmışlardı. Donanma Çanakkale'yi geçince Marmara, Marmara'dan sonra da İstanbul ele geçirilecekti.
Osmanlı başkentinin düşmesi demek, Osmanlı'nın felç olması, kötürüm olması demekti. Ve bu sonuca kesin gözüyle bakılıyordu. Bu kesinliğin Batı kamuoyuna yansıması da, Londra ve Paris'ten İstanbul'a seyahat programlarının hazırlanmasıydı.
Boğaziçi'nin mavi ve tatlı dalgaları karşısında geçirilecek zevkli günler hayal besleyici düşünceleriyle, vapur şirketleri tarafından, seyahat için gidiş-dönüş biletleri bile basılmış, hatta Cook şirketi İngilizlere bin bilet de satmıştı.
Dönmemek üzere geleceklerdi. Şükürler olsun ki, Çanakkale'de şahlananlar müsaade etmediler. Dönmeyi düşünmeden yürüdüler düşman üstüne... Yüz geri döndürdüler...
Sayfa 143 - Yeni Mecmua, Çanakkale Özle Sayısı, s. 27-115Kitabı okudu
