Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Maalesef kitabı beğenmedim. Kaos'un Kutsal Kitabını okuduktan sonra yazara fazlasıyla yükselmiştim. Sel yayıncılıkdan yeni kitabı gelince heyecanla alıp okudum. Yazar annesinin ölümünü, annesiyle olan anılarını ve yaşadıklarını anlatıyor ama anlatımı içerisinde o kadar çok cinsiyetçi söylem var ki kitaptan soğumama neden oldu. Bir kaç alıntıyı da paylaşacağım.
Kaosun kutsal kitabından sonra aynı sarsıcı,tokatlayan bir lezzet aradım bu kitapta da ancak bana göre yanlış sıralamayla okudum yazarı.Bu kitap Kaosun kutsal kitabı gibi editöryel bir kitap değil çünkü yazar yaşıyorken yazmış eserini.
Farklı olarak daha soft ve sakin dokunuşlu cümleler bulacaksınız.Annesinin kansere yakalandıktan sonra ölüme kadar sürecek bir zaman dilimini içeren hisler,düşünceler,bakış açılarını kendi nihilist tavrıyla anlattığı lezzetli kitap.
Nihilist okumaları,Albert Caraco’nun çarpıcı özgünlüğünü seven,tekrara düşmüş edebi eserlerden sıkılmış herkese tavsiye ediyorum.Tercih edeceklere keyifli okumalar diliyorum.
Alıntılar ile dikkatimi çeken bu kitap aynı zamanda yazarın okuduğum ilk kitabı. Ölümü işleyişi, hayata bakış açısı ile dikkatimi çekti. Annesinin ölümü üzerine yazmış olduğu bu kitapta ailesine özellikle annesine bağlılığı, annesinin ona öğrettiği öğretileri anlatıyor ve bu öğretiler ile nasıl bir insanın yetiştiğini görüyoruz. Hayata bakış açısı hiçlikten oluşan yazarın özellikle ölüm, yaşam, kadın-erkek ilişkilerine yönelik saptamaları kimi zaman “Yok artık” dedirtse de gerçeklik gözlüklerimizi taktığımızda ne kadar haklı olduğunu görüyoruz.
Bir çırpıda okunacak akıcılıkta olan bu kitabı ben pdf formatında okudum. İyi okumalar.
Kaosun kutsal kitabından sonra aynı sarsıcı,tokatlayan bir lezzet aradım bu kitapta da ancak bana göre yanlış sıralamayla okudum yazarı.Bu kitap Kaosun kutsal kitabı gibi editöryel bir kitap değil çünkü yazar yaşıyorken yazmış eserini. Farklı olarak daha soft ve sakin dokunuşlu cümleler bulacaksınız.Annesinin kansere yakalandıktan sonra ölüme kadar sürecek bir zaman dilimini içeren hisler,düşünceler,bakış açılarını kendi nihilist tavrıyla anlattığı lezzetli kitap. Nihilist okumaları,Albert Caraco’nun çarpıcı özgünlüğünü seven,tekrara düşmüş edebi eserlerden sıkılmış herkese tavsiye ediyorum.Tercih edeceklere keyifli okumalar diliyorum.
Jack Sparks'ın Son Günleri ~ Jason Arnopp
Kitaba ilk etapta başlamak biraz zamanımı aldı. Başlarda oldukça dağınık bir anlatım söz konusuydu ama daha sonra resmen bir atak yaşadım. Kitap, korku ve gerilim öğelerinin yanı sıra, absürd mizah öğeleriyle de doluydu. Bir yandan gülüp bir yandan korkmakta nedir? Aynı anda birden çok duygunun
Kendi ölümünüz, yaşayan her şeyin ölümü, ölüm, hakkındaki soğukkanlılığınızı annenizin ölümü karşısında da koruyabilir misiniz?
Bu bir ağıt. Nesnel olmaya çalışan fakat lirikliğin, duygusal coşkunluğun iliklerinize kadar işleyen anlatısı... Eser boyunca bir annenin oğlu üzerinde bıraktığı etkilerin, öldükten sonra dönüşerek varlığını sürdürdüğüne tanık oluyorsunuz.
Caraco, istanbul doğumlu, eserlerini Fransızca olarak kaleme alan bir yazar. Hayatı boyunca hep intihar fikriyle yaşamış. Ancak ailesinin üzüleceği düşüncesiyle bundan hep uzak kalmış. Ta ki babasının 1971 yılındaki ölümüne dek. Babasının ölümünden birkaç saat sonra kendi yaşamını da noktalamış. Hayat hikayesindeki bu bilgi, kitapta kesin ve net olarak ifade ettiği bazı düşüncelerinde ne kadar kendinden emin olduğunu da kanıtladı bana. Caraco, karamsarlığı, hayattan hiçbir şey beklememesi ve ölüm karşısındaki soğukkanlılığıyla izi sürülmesi gereken bir yazar.
Hayatını mutlak anlamda yazıya adamış münzevi bir kişilik olan Caraco; cinsellikten Yahudi sorununa, sembolizmden felsefi meselelere ve edebiyata dek her alanda, uzlaşmaz, sarsıcı ve provokatif metinler yazdı. Fransızca, Almanca, İngilizce ve İspanyolcaya son derece hakim olan Caraco, metinlerini Fransızca kaleme alan, Aydınlanma geleneğinin takipçisi, modern üsluplu "klasik" bir yazardır. Geniş bir külliyata sahip Caraco genellikle nihilist ve karamsar bir yazar olarak görülür ve Cioran'a benzetilir. Yıllar boyunca intihar etmek istemesine rağmen ailesini üzmemek için bunu gerçekleştirmeyen Caraco, 1971 yılında babasının ölümünden birkaç saat sonra hayatına son verdi.
Albert Caraco başta annesini sevmediğini söylüyor. İnsani zayıflıklardan tiksiniyor. Kadınların doğum yapması, hamile kalması, adet kanamaları yada erkeklerin bazı davranışları, aşk gibi şeylerden. Annesinin ölümünden sonra onu yüceltip kafasında onu sevebileceği bir yere koyuyor. Sonra da çizdiğim anne benim annem değil itiraf ediyorum diyor. Acı ve zevki reddediyor. Dünyaya duyduğu nefretiyse en saygın hissi olarak görüyor. Annesinin zayıflıkları onu Albert Caraco'nun gözünden düşürüyor. Belki de annesinin ölümüne üzülmesini yada bundan acı duymasını, kendi insani yönünü gösterdiği için onu idealleştirerek reddetmeye çalışıyor. Sevdiği şey dünya üzerindeki zayıf annesi değil daha yüce bir şey olacak böylece. Acının çaresi aşkınlıktır diyor. Çünkü bu adam yaşamayı reddetmiş. Acı duymak bile onun için yaşamak demek. Sonda ise "Ben yaşadım mı hiç bilmiyorum. Benim yaşamım çevrilecek bir sayfadan fazlası olmadı, yaşım elliye gelirken, elimde mürekkebin kararttığı sayfalar kaldı yalnızca. Yaşamım diye adlandırmaya cüret edemediğim şeyin tek olayı annem oldu, onun zaferi tamdır ve benim kendimi tin olarak hissetmem için yetecek kadar tenim var" demiş. İlginç adammış rahmetli.
Albert Caraco, normalde 40'tan fazla kitabı bulunan, fakat sadece iki tanesi Türkçe'ye çevrilmiş, nihilizmin en karanlık yerlerinde gezinen, kaos yazarı. Işık Ergüden sayesinde harika bir çeviriyle iki kitabını da olsa okuyabildiğimiz için çok şanslıyız.
Post Mortem, anlam itibariyle "otopsi" demek. Bu kitapta, annesinin ölümünden sonra Caraco, annesine olan duygularını da harmanlayarak hayatın bir otopsisini yapıyor aslında. Kaotik düşüncelerini annesinin kaybını ele alarak ifade ediyor, bu sırada duygularından ne kadar hoşnutsuz görünse de yazdıkları insanı bu dünyadan uçup götüren bir karamsarlığa sürüklüyor.
Böyle kitaplara kesinlikle +18 yasağı konmalı hayatın acı gerçeklerini okumak sigara kadar zarar vericidir.
Yazar bir çok kuruma karşı olduğunu söylüyor. Yahudi ırkından olmasına rağmen aile ve din gibi kavramları ağır bir şekilde eleştiriyor.
Yazar tam bir anarşist, nihilist ve materyalist.
Kadınları eleştiriyor özellikle üremenin kontrolsüz bir şekilde çok olmaması gerektiğini savunuyor. Belkide kadınlar olmasa insan nesli üreyemeyeceğini ve yok olacağını düşündüğü için kadınlara karşı böyle bir tutum sergiliyor.
Yazarı bazı konularda çelişkili buldum.
Kitapta ölüm teması yoğun bir şekilde işlenmiş
Yazar babasının ölümünün üzerinden kısa bir süre sonra intihar ederek ölmüş. Hayatın anlamsız ve saçma olduğunu düşünen bir insan için şaşırtıcı bir son olmasa gerek.
Bence Felsefe kitapları okumayı sevenlerin okuması gereken bir kitap tavsiye edilir.