Başlarken kitabın kapağıyla alakalı gereksiz bir düşüncemi belirtmek istiyorum: Kapağı, içerik kadar derin yapalım derken komikleştirmişler, derinliği hissettirmekten ziyade güldürelim demişler gibi geldi bana. Bunun dışında, baştaki gereksiz düşüncemi aktarırken kitapla alakalı anahtar kelimeyi de vermiş oldum aslında: "derinlik". Gerçekten anlaması zor bir şair, bir şiirini birkaç kez okuduğum oluyor anlayabilmek için, ama genel itibariyle neyin üzerinde durarak yazdığını kavrayabilince gerisi çorap söküğü gibi geliyor; kendinizi keyifle (Bu kelimenin, bu şaire bir miktar saçma kaçtığının farkındayım.) okurken buluyorsunuz. Daha önce Dua Saatleri Kitabı'nı da okumuştum şairin, fakat kendi tanımı üzerine "tüm kitap tek bir şiir" olduğundan, anlamı yakalamak daha kolay olmuştu. Bu kez, seçmeler söz konusu olunca, durum değişmek zorunda kaldı. Kısaca, buna bağlı olarak derim ki, şiir seviyorsanız ve şöyle yalnızca kendinize ayıracak zamanınız varsa, birkaç günde sindire sindire okuyun bu kitabı.
Keyifli okumalar.
