Bizim kardeşimiz yeğenini Mehmed Zahid Kotku Hocamız'a getirmiş, elini öptürmüş.
"Hocam yalnız bizim bu yeğenin bir kusuru var. demiş.
Nedir?" demiş?
"Bu, sadece imtihan vakitlerinde imtihanları geçeyim diye abdest alır, namaz kılar." demiş.
Ayıp!
Neden ayıp?
Her zaman kılmıyor da başı sıkışınca namazı kılıyor, muntazaman kılması gerekirken sadece imtihan zamanlarında kılıyor. Ayıpladığı için yeğeni bu kusuru bıraksın diye, mahcup olsun da düzeltsin diye böyle söylemiş.
Ama Hocamız'ın cevabı çok hoşuma gitti. Hocamız; "Aferin bak, başı sıkıştığı zaman nereye müracaat edeceğini nasıl biliyor." buyurmuş.