Oldugumuz gibi kabul görmediğimizden, olmadığımız gibi davranırız. Reddedilme korkusu yeterince iyi olmama korkusuna dönüşür ve kusursuzluk adını verdiğimiz bir şeyin arayışına girişiriz. Bu arayışta, kusursuzluğun, olmayı diledigimiz ama olmadığımızı bildiğimiz halin, bir imgesini oluşturur, sonra da kendimizi yargılamaya başlarız..