René Magritte ünlü bir sürrealist ressam. Yaptığı resimlerin her ne kadar soyut olduğunu ve yoruma açık olduğunu görsek de bazı desen da figürlerin sık kullanımını anlamlandırmak mümkün. ya Resimlerinde ölümü ve yaşamı simgeleyen figürler vardır örneğin. Hayatın kırılganlığını anlatmanın yolunu neden böyle seçer ressam? On üç yaşında kendini nehre atarak intihar eden bir annenin çocuğudur. Annesi sudan çıkarıldığında ıslak yüzünün ve bedeninin üzerine örtülen örtüyü görür. Bu imgenin hayatı boyunca peşini bırakmadığını düşünmek yanlış olmaz. Ancak sadece bu da değil. Şunu da düşünmek gerekir. Magritte çocukluğunu depresyonu olan bir anne ile geçirmiştir. İki taraf için de kolay olmasa gerek. Annesinin son imgesi yüzü örtülü resimler yapmasının sebeplerinden biri olabilir. Bedendeki en dikkat çekici unsur yüzdür. Yüzü göstermemesi, tuvaldeki resmi göstermeyerek tuvalin arkasını resmetmesi gibi, başka bir deyişle resmi yapanın değil ama ona bakanın asıl yorumu getirebileceğini de resme eklemesi yine resmin anlamlarından sadece biri olabilir.
Sayfa 129
Ressam René Magritte
Kendine sanatçı denmesinden hoşlanmıyor ve resim aracılığıyla iletişimde bulunan bir düşünür olarak görülmesini tercih ediyordu.
Sayfa 8
En fazla intihal edilen sanatçılardan biri olan gerçeküstücü ressam Rene Magritte; özgün, esprili ve düşündürücü imgeleriyle, ömrü boyunca da ölümünden sonra da çok büyük bir övgüyle karşılandı. Örtülere sarılmış yüzler, Magritte'in resimlerinde sıkça görünür. Gerçekleşmeyen arzular da yaygın bir temadır.
Gerçeküstücü hareket, Breton'un 1924 tarihli Manifesto'da hareketin belli başlı kavramlarını ana hatlarıyla ortaya koymasından sonra resmen başlamıştır. Özünde bu hareket, gerçekliği sıradan algılardan ve sanatla bağlantıdan koparma peşindedir. Gerçeküstücülere göre, kişinin bilindik gerçekliğe dair önyargılı fikirleri, yürüdüğü yolun üzerindeki engellerdir. Sanatın değerini tam anlamıyla bilmek isteyen kişi bildiğini sandığı her şeyi çöpe atmalıdır.
Sözgelimi, gerçeküstücü ressam René Magritte'in Imgelerin İhaneti (1927-1928) adlı resminde, pipo olduğu apaçık anlaşılan bir imgenin altında "Bu bir pipo değildir" yazısı yazılıdır. Onun pipo olduğu aşikârdır, ama Magritte sonra şöyle diyecektir: "Benim pipomu içebilir misiniz peki? Hayır, çünkü o sadece bir temsil, değil mi? Dolayısıyla eğer resmime 'Bu bir pipodur' diye yazsaydım yalan söylüyor olurdum." Diğer gerçeküstücüler gibi Magritte de çoğu zaman muğlak olan çoğul anlamlar yaratmak için alakasız gibi görünen unsurları yan yana koyar."
Say Yayınları - Bu Bir Pipo Değildir
