Aslı Kotaman'ın kitabını cok uzun süre once aldım, öylece bekledi, dün akşam 11 de başladım, gece bire kadar okuyup, sabah erken kalkıp kalanını bitirdim. Yani çok akıcı ve cezbedici. Deneme / anti türünde olmasin rağmen neden bu kadar cezbedici derseniz; birkaç neden sıralayabilirim:
Teknolojinin, sosyal medyanın egemen olduğu modern dünyanın dertlerine değiniyor: giderek yalnızlaşmak ama bur yandan da bir başına kalamamak, kendiyle yüzleşememek, sosyal medya bağımlılığı, sosyal medyada linç kültürü, gitme-kalma meselesi, zaman, hafıza, baskı,vicdan gibi konularda modern insanın tutumlarınin, davranışlarının analizini yapıyor. Üstelik bir akademisyen olmasına rağmen, çok anlaşılır bir dille
Tum kitap boyunca anlattığı konuları bir tabloya, kitaba, filme, oyuna bağlıyor. Bu da anlatımın zenginleşmesine, okuyucunun hayal gücünü çalıştırarak daha canlı bir okuma yapmasına neden oluyor. Kitabın biryerlerinde de anlattığı gibi, hikaye anlatmak her devirde olduğu gibi bu devirde de çok önemli, hatta bu devirde iyi hikaye anlatanlar öne çıkıyor, ve kendisi harika bir anlatıcı.
Başka okumalara neden olan metinler insanın merak duygusunu çok diri tutuyor, merak duygusundan zevk almayan okur yoktur sanırım, bu kitap da başka metinlerin izini sürmeye bir davetiye adeta.
Yazarın dili oldukça samimi ama hoş bir samimiyet bu, laubali değil, dürüstlüğune de inanıyorsunuz, şahsen ben bu kitaptan aldığım referansla kendisiyle saatlerce hem insanca hem de entelektüel anlamda zevle muhabbet edebileceğim biri olduğunu düşünüyorum. Akademik titri olabilir ama benim seviyeme de iner diye düşünüyorum
