Çocukken okudum, ergenliğimde okudum, yetişkinim yine okudum.
Niye mi ben de bilmiyorum?
Unuttum galiba bazı şeyleri; neden iyimser insanlara Polyanna dediğimizi örneğin ya da güzel bakanların yadırgandığı bir dünyada yaşadığımızı.
Okudum işte yine…
Farklı baktı hayata Polyanna, bir şeyler yaşanmaya devam ediyordu nasılsa, olumsuz şeyler hep yaşanacaktı, dünyaydı burası neticede.
PolyannaEleanor H. Porter · Karbon Kitaplar · 20199,2bin okunma
Öğrenerek.
Öğrendikçe değişir insan, gelişir. Kendi evrimini tamamlar. “Ben” kavramını oturtur ve artık özgürdür. Başkalaşmaz, ötekileşmez, ötekileştirmez. Sadece bir yol vardır ve yürür. Sapmadan, saptırmadan, saptırılmadan.
Kesinliğin öyle korkunç bir gücü vardır ki sonunda her şeye üstün gelir. Örneğin: Sevdiklerinizin gömülmeleri gerektiği gün, cenazeyi inkar etmenin yolu var mıdır?
Çok küçükken belki henüz birkaç aylıkken kelimeleri bana ikram edilen tatlı bir içeceğe benzetir ve limonata gibi içerdim. Sanki tatlarını alırdım. Karmakarışık düşüncelerime ve duygularıma anlam kazandırırlardı.