Derinlik sarhoşluğu &Kemal Sayar
Dün yürüdüğün yoldan, bugün bir kez daha yürü” dedi adam, sesini bir bilge edasıyla bükerek, “bak o zaman yeni şeyler göreceksin”. Kaybolmayı göze alarak yürü. Çünkü dünya, sırlarını kaybolanlara açar. Dünyayı kaybetmeyi başaran, ruhunu bulur. Tam tersi de doğrudur hani, çokları dünyayı kazanacağım derken ruhlarını kaybeder!
Rüya bizim içimizde
Hayal ilmi öğrenilmedikçe, hiçbir bilginin kokusuna sahip olunamaz,
İnsan idrak ettiğinden şüphe duymaz zira His, o şeye ilişmiştir.
“ İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar “ hadis-i şerif gereğince,
Bu alemde idrak ediş, rüyada idrak ediş gibidir.
Kişi uykudan kalkınca : “- şöyle şöyle rüya gördüm “ der;
Kişi ölünce : “ Dünya, gördüğüm bir rüya imiş “ der ;
Kabrinden kalkınca : “ Bizi kabrimizden kim kaldırdı “ der.
Ez cümle,
Dünya denilen bu alem hakikat olsa idi,
Ne intikâ ( geçiş )
Ne de değişme söz konusu olurdu.
Herşey sürekli ve daimi olarak
Bir suretten başka ve bir surete dönüşür.
İşte hayâl tam olarak budur ve
Bu hayâl in makûl oluşunun ta kendisidir…
Varlık bilgileri,
Bizi çevreleyen ve bizim de kendisine gerçek gözüyle bakmağa alışkın olduğumuz hissî âlemden ibâret bu: “gerçek” denen nesne İbn Arabî için, aslında, hayâlden başka bir şey değildir. Bizler hislerimizin aracılığıyla çok sayıda eşyâyı idrâk etmekte, bunları biribirlerinden tefrik etmekte, aklımızla bunlara bir çekidüzen vermekte ve böylece sonuçta,
Böylelikle, kendisine “gerçeklik” yakıştırılan ve çeşitli biçim, özellik ve hâllerden ibâret olan varlık ve oluş âlemi bizâtihi çok renkli bir kuruntu ve hayâl imâlâthânesidir; fakat aynı zamanda da, eğer bu farklı biçimler ve özellikler ayrı ayrı bağımsız birer varlık olarak değil de ancak Hakk’ın çeşitli tecellîleri olarak göz önüne alınırlarsa,