Hayat insan olsa çözemezdim huyunu,
Kaderin oyunu bana olurken kafes;
Ömrüm çöldür, baht akıtmaz damla suyunu,
Kulağımda uğuldarken hep rüzgâr ve ses...
"Can" dediği "Canın Çıksın" derken insana,
Kalmıyor insanda sevgiye zerre heves;
Kahır şerbetini içtim ben kana kana,
Şimdi sızlatır içimi her rüzgâr ve ses...
Bana el sallıyor gökten ölü şairler,
Bulutlar yazarken bana şiirlik nefes;
Bir nihai yağmurla silinecek kirler,
Beklerim onu çağırsın bir rüzgâr ve ses...
Doktor MBC