Raylar Üzerinde Kayıp Bir Hayat: Uzun Hikâye İncelemesi
Bazı hayatlar bir istasyona varamaz. Hep hareket halinde, hep yolda, hep biraz eksik… Mustafa Kutlu’nun Uzun Hikâyesi, bir adamın değil, bir kaderin hikâyesi. Ali, adalet peşinde koşan, mazlumu kollayan, inandığı değerlerden asla taviz vermeyen bir adam. Ama hayat, inançtan daha güçlü bir rüzgâr gibi, onu oradan oraya savuruyor.
Trenler, yollar, yeni şehirler, yeni insanlar… Ama hep bir eksiklik, hep bir yarım kalmışlık. Ali’nin hayatı, yerleşemeyenlerin, tutunamayanların hikâyesi. Sevmek var, sahip olmak yok. İnanmak var, ulaşmak yok. Çünkü Ali, tıpkı rayların üzerinde hızla ilerleyen bir tren gibi, hiçbir istasyonda uzun süre kalamıyor.
Kutlu’nun dili yalın ama derin. Kitabın her satırında, satır aralarına saklanmış bir hüzün var. İçimizi ısıtan sahnelerin bile gölgesinde bir ayrılık hissi geziniyor. Uzun Hikâye, adı gibi uzun değil, ama içinde barındırdığı acı ve umut, bir ömür sürecek kadar gerçek.
Bu kitabı okumak, bir tren camından hızla geçen manzaraları izlemek gibi. Bittiğinde aklında tek bir soru kalıyor: Bazı insanlar neden hiçbir yere ait olamaz?
