bülbül yine mey’ustu; vatan virandı gülüm
uğrunda hayallerim bile yıprandı gülüm
Mecnun dahi Leyla’yı anmaz oldu yürekten
güzeller güzeliydi; hani sultandı gülüm
yaşamak, sonsuzluğu tattı avuçlarından
ölüm tomurcuklandı; kabir uyandı gülüm
bir kafdağı kalmıştı varlığından bihaber
seni görünce, o da tutuşup yandı gülüm
Nurullah Genç
“Bizim gülümüz Hazreti peygamberdir (s.a.v.)”
Dünyada insana düşen sabırdır ve sabır dahi bir sırdır. Derdi çok, hüznü çok, çilesi çoktur âdemoğlunun.
Sayfa 109Kitabı okudu
"Dünyayı döndüren şey sabır; alemde gözünün değdiği her yerde görünmez kalemle sabır yazıyor. Yaz sabrediyor sırası gelsin diye, baharın bitmesine, kuşlar göçmek için mevsime, insanoğlu doğabilmek için aylarca etten bir gize...
Anlıyorsun ki, her şey gizemli bir kuytuda sırasını bekliyor, beklerken o kuytuda büyüyor, 'var' oluyor.
Ancak vakti geldiğinde de sahneye çıkmaya tek lahza tereddüt etmiyor. Bunu fark eden kimse, kendisine ikinci adımı attıracak mayayı da artık gözünden tanıyor: "Korkmamak."
Zira tutkuyla istediği bir şeyi dahi sırf korkuları yüzünden kapı arkasına itiyor insan. Başarısız olma korkusu, 'el alem ne der' korkusu, sıfatlarına sahip çıkma korkusu...
Liste koyu bir karanlık gibi, ucu bucağı belirsiz, engin ve bitimsizce uzuyor. Korkulardan korku beğenilmiyor."
Sayfa 2Kitabı okudu
İçimdeki ırmaklar deli taylar gibi dört nala koşuyordu yokluğunda.
Kana kana içtiğim pınarlar damla damla akıyordu onsuz geçen günlerde, kurudukça içten içe çatlıyordu duygularım..
...
Dizinin dibine oturunca suya kavuşmuş oruçlular gibi içime ferahlık huzur mutluluk gelmişti.
O bir dağdı,ben bir vadi.
Ellerini tutunca o mor dağlardan vadilerime sular akıyor, çimenlerim çiçeklerim bitkilerim hamakta uyuyakalan duygularım canlanıyordu.
İçimin boşlukları, saçlarının kokusuyla doluyordu.
Alev alev yanan nadasa kalmış tarlalarım filizleniyordu gözlerine baktıkça.
Yaşadığım özlem duygusu, çarşaf gibi süzülüyor akıyor eksiliyordu yüreğimden.
Ellerini ellerime her geçirdiğimde çatısı akan duygularımın kaçakları kapanıyor,huzur buluyordum...
...
Yanındayken saatler yetmiyor, zaman göktaşı gibi savruluyordu olanca hızıyla.
Doymuyordum ona, doyamıyordum soluksuz gözlerine bakmaya, hasretim bir türlü dinmiyordu dizlerine uzandığımda.
Saçların kokusu doluyordu ciğerlerime fakat ben yinede az zamanda doymamıştım sesini duymaya.
Öyle bir zemheri özledimdiki yorgun düşüp dizleride uyuyana kadar geçmezdi bu hasret duygu...
...
Yine sabır göründü sana ey gönlüm, gönlünün kısrak atı içinde gezinirken,sana yine sabır göründü.
Beklemelisin,en güzel kitabı okuyana,en güzel şiiri dinleyene en güzel kahveyi içene en güzel gün doğumunu görene en güzel geceyi yaşayana kadar beklemelisin.
Onun dilinden dökülen hiçbir söz çiçek açmadan geçmez bu diyarlarlan.
Dudaklarından dökülen sözler içindeki hasreti dindirmeye yetecek bir ırmaktır.
Beklemelisin gönlüm beklemelisin , sabır deyip onun doğmasını beklemelisin...
Ya Rabbî ve ya Rabbe's-Semavati Ve'l-Aradîn! Ya Hâlıkî ve ya Hâlık-ı Külli Şey! Gökleri yıldızlarıyla, zemini müştemilatıyla ve bütün mahlukatı bütün keyfiyatıyla teshir eden kudretinin ve iradetinin ve hikmetinin ve hâkimiyetinin ve rahmetinin hakkı için, nefsimi bana müsahhar eyle! Ve matlubumu bana müsahhar kıl! Kur'ana ve imana hizmet için, insanların kalblerini Risale-i Nur'a müsahhar yap! Ve bana ve ihvanıma, iman-ı kâmil ve hüsn-ü hâtime ver. Hazret-i Musa Aleyhisselâm'a denizi ve Hazret-i İbrahim Aleyhisselâm'a ateşi ve Hazret-i Davud Aleyhisselâm'a dağı, demiri ve Hazret-i Süleyman Aleyhisselâm'a cinni ve insi ve Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm'a Şems ve Kamer'i teshir ettiğin gibi, Risale-i Nur'a kalbleri ve akılları müsahhar kıl!.. Ve beni ve Risale-i Nur talebelerini, nefis ve şeytanın şerrinden ve kabir azabından ve Cehennem ateşinden muhafaza eyle ve Cennetü'l-Firdevs'te mes'ud kıl! Âmîn, âmîn, âmîn!..
