Safder Kaplan
@safderkaplan
31 okur puanı
Nisan 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Safder Kaplan tekrar paylaştı.
UYKU :
“Bazı gece uyuyamazsın, içinden uykuyu alıp götüren büyük bir derdin vardır.
Yarın karşılaşacağını ve önünde ezileceğini bildiğin birçok müşkülat yakıcı bir güneşin ışığı gibi gözlerine vurur, seni uyutmaz.
Sen yorgun, bitkin, bir dakika kendini unutabilmek için çareler ararsın.
Kalbinin etrafında gürültü yaparak sana uykuyu haram eden bu düşünceleri bir an olsun kafandan çıkarmaya karar verir, yüze kadar sayar, yahut gözlerini sabit bir noktaya dikerek hiçbir şey düşünmezsin.
Yavaş yavaş tatlı bir dalgınlık vücuduna yayılmaya başlar, adeta her tarafının yumuşadığını duyarsın.
Fakat bu anda kafandan zorla çıkarıp attığın düşünceleri dışarda tutan eller de yumuşar.
Ve bir sandalın altındaki deliği kapayan tıkaç oradan alındığı zaman sular nasıl deli gibi içeri dolarsa, bu düşünceler de tekrar kafana hücum ederler.
Sen, kalbin şiddetle çarparak uyanırsın.
Aynı azap yeniden başlar.
Seni asıl harap eden, şimdi uyusan bile yarın akşam bu işkencenin gene tekrar edeceğini, hiç bitmeyeceğini bilmektir.
O zaman gözlerinde bir uyku tüter.
Öyle bir uyku ki, ne çarpıntısı vardır, ne de yarını... Yorgun vücudun boylu boyunca yatıp dinlenecek ve hiçbir düşünce, hiçbir dert sana gelmeye yol bulamayacaktır.
İşte ölüm bu uykudur...
Geceleri gözlerini kapayamayanların aradıkları uzun ve rüyasız uyku: Ne o? Kapı mı?”
Okur Takip Önerileri
Safder Kaplan tekrar paylaştı.
He reaches out and takes my hand. I try to pull it away, but he grips it tight. “There’s nothing wrong with you, Charlie. Not one thing. Can’t you see that?” But that’s a lie, isn’t it? Because there are so many things wrong with me, obviously and actually. What I want Mikey to say is: There are so many things wrong with you and it doesn’t matter. I have one hand on the stone in my pocket and the other one trapped in Mikey’s grasp. What I want to tell him is: You left once, and look what happened, and now you’re leaving again, and I’m scared, because I don’t know how to be with people, but I don’t know how to be alone, either, and I thought I wasn’t going to be alone again here. And how is it even possible to be more hurt than I’ve been in the past year? But all I say is “I’ll miss you, Mikey. I’ll be okay. I promise"
Sayfa 208Kitabı okudu
