Issız bir adaya düşen 6-12 yaş çocukların serüvenini anlatmaktadır. Bu adadan kurtulmak için ellerinden geleni yaparlar, fakat aralarında fikir ayrılıkları ve anlık spekülasyonlar sebebiyle adayı cehenneme çevirirler.
•
Yorumumu yapmadan önce bu kitabın (genç-çocuk) kitabı olduğunu söylemek istiyorum. Şimdi aklınızda şunları tutmanızı istiyorum; hiç durmadan avcılık yapmak isteyen ve fevri hareketleri olan çocuk (Jack), iyimser çocuk olan ve kimsenin umursamadığı, zorbalığa uğrayan çocuk (Domuzcuk), lider ruhlu, bazen iyi bazen kötü çocuk (Ralph), ateş yakmak, avlanmak ve canavardan korkmak olgularını birleştirince kitabı okumadan anlayabilirsiniz. Hep aynı olayların tekrar etmesiyle bunaldığım ve sonunu getirmekte zorlandığım bir kitap oldu. Bir dağdır, bayırdır, ağaçtır gidiyor yaa. Uzun yazınca sanki kitabın ehemmiyetli olacağına inanmak aptallıktır. Tamam genç-çocuk kitabı olarak eleştiriyorum, fakat yani her zaman aynı konuların dayatılması, hiç durmadan gereksiz toplantılar, çocukların hiçbir şey olmamış gibi adada gülüp eğlenmesi çok saçmaydı. Kitabın "Nobel Edebiyat" ödülü almasına da diyebileceğim tek şey, ödülü veren kişiyi sanırım yoldan geçerken çevirmişler de, ödülü vermişler gibi. Hiç durmadan bir domuz peşine gitmeler, çocuğun birinin dışlanması, yani hep aynı spekülasyonların dönüp dönüp tekrar etmesi insanı sıkıyor. Bu puanı bir çocuk gözünden bakarak verdiğimi de bilmenizi isterim.