Son..
Yalnız kalmak ister insan. İster ki gözleri dalısın uzaklara. Göremeyeceği, bakamayacağı yerlere kitlensin gözbebekleri. Yine bir manzara karşısında rahatlamak ister insan. Belki bir orman, belki bir deniz, belki bir karanlık... Ama göremeyeceği, bakamayacağı yerlere kitlensin ister insan gözbebekleri. İşte o yüzdendir ki; insanı seyretmek insana işkencedir. Ve bazen gözlerimiz bile hiç ummadığımız kadar yerle biridir..
"Benim olmayan ne çok şeyim var."
Sokak lambalarını sayacak kadar yalnız kalmadan, beni anlayamazsınız.!
Sahte yıldızlar kaydı sahte gökyüzünden. Yalan insanlar Dilek tuttu, ben bütün dileklerimi azad ettim...
Sayfa 31Kitabı okudu
Bütün yazdıklarımı yaşadım. Ama bütün yaşadıklarımı yazamadım...
Sayfa 7Kitabı okudu
Kendime öğüt;
Uslanma hiç hep deli kal
Büyüme sakın çocuk kal
Es deli deli böyle kal
Son harmanında sevdanın
Tüken toz toz savrula kal
Suçüstü bulmalı ölüm
Ölürken de sevdalı kal
Sayfa 20Kitabı okudu
Kendime öğüt
Uslanma hiç hep deli kal
Büyüme sakın çocuk kal
Es deli deli böyle kal
Son harmanında sevdanın
Tüken toz toz savrula kal
Suçüstü bulmalı ölüm
Ölürken de sevdalı kal
Sayfa 19Kitabı okudu
İnan bana çocuk! Sensiz yaşayamam diyenler, senden çok yaşayacaklar..
Belki de...
Yalnızlık, çaresizlik, hüzün, karmaşa, umut ve insan... belki de çocuk masumiyetiyle bir bakıştı bize lazım olan.
Uslanma hiç hep deli kal
Büyüme sakın çocuk kal
Es deli deli böyle kal
Son harmanında sevdanın
Tüken toz toz savrula kal
Suçüstü bulmalı ölüm
Ölürken de sevdalı kal ...
Aziz Nesin
