Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Nilayda

Her şey, ben karıştırılmaksızın olup bitiyordu. Kaderim, bana fikir sorulmadan belirleniyordu.
Reklam
704 syf.
·
Puan vermedi
·
11 günde okudu
Pi
PiAkilah Azra Kohen
8.1/10 · 13,8bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Yaralanarak, eksik hissederek, mücadele ederek öğrenmişti hayatı, halbuki hayat mücadele değildi ki, yardımlaşma olması gerekirdi. Burası, diğerlerini yargıladığımız değil anladığımız zaman ancak yaşamaya başlayacağımız yerdi.
İnsan yalnızdı. Ne kadar bir arada olursak o kadar yalnızlaşıyor kalabalıkta kayboluyorduk. Bazen ağladığımızı kafamızın içindeki gürültüden kendimizi bile duymuyorduk. İdare ediyorduk, ta ki gürültüsünü bastırdığımız aklımızın içinde kaybolana kadar.
Reklam
Çünkü hayat ne olursa olsun hakiki insanı yaratmak için dizayn edilmişti. Kim ne saçmalarsa saçmalasın, ne kadar saçmalarsa saçmalasın evrenin evrimi işlemekteydi.
Her şey sıfırın altında başlar. Kar maskeleri geçirildikçe başların etrafına, gerçek yüzler ortaya çıkar. İnsan, saklanınca kendisi olur. Kalın kumaşlara gömülünce çıplak kalır. Her şey sıfırın altında biter. Hayaller de, gerçekler kadar buz tozuna dönüşünce.
Sayfa 249Kitabı okudu
Aklım bir bataklıktı. Her şeyi içine çekiyordu. Ne zaman geri bırakacağıysa belirsizdi. Kalemi saplayıp, kağıttan akacak kanın sıcaklığıyla ısınmayı umuyordum. Kafamı dilimleyip, her bir dilimi kızartmak istiyordum. Yazıyordum.
Ya kahraman olacaktım ya da çamur... Ortası yoktu. Bu öldürüyordu beni işte, çünkü çamurun içindeyken, ileride bir kahraman olacağımı düşünerek avutuyordum kendimi.
Neden böyle isteklerle yaratılmışım acaba? Yoksa, sırf bütün varlığımın yalnızca bir yalan olduğu sonucuna varmam için mi?
527 öğeden 511 ile 525 arasındakiler gösteriliyor.