Ah evladım, vah evladım, ne derler? Konuşur bu insanlar! Ağlama, gülme, kardan kadın ol, erime! Bacaklarımın arası buz gibi, karlar kraliçesiyim şimdi.
Dik dur ki anlasınlar, yaralayamaz seni acılar. Dokuz ay boyunca dik durabilen üç kişiye; iğne, iplik, kurdele seti hediye. Ne duruyorsun, zarını diksene! Yırtıldıkça dik ki, anlasınlar, hakkında konuşamaz bu değnek kafalılar! Evet, evet buz gibi! Karlar kraliçesiyim şimdi! Diz boyu karda, üşüyor ölüler toprağın altında. Pencereden kar geliyor aman annem, gurbet bana zor geliyor aman annem!
Basamaklardan mezarlığa iniyorum, toprağı tekmeleyen bir ölü. Anasının karnını tekmeleyen bebek gibi tekmeliyor kefeni. Toprak kızarmış hamur gibi kabarıyor, ölü oradan çıkmak istiyor. Mezarlıktan çıkıyorum, beton kuleye giriyorum. Bir cadı, sivri burunlu, çirkin. Yaşı da hayli geçkin,