Bence cehennem içinde taşıdığın bir şey. Gittiğin bir yer değil.
"Kimse ölmedi. Bir fikri nasıl öldürebilirsin ki? Bir eylemin kişileşmesini nasıl öldürebilirsin?"
Bir sayfa çevriliyor. Yürümeye devam ediyor Kader... Elinde bir kitap var. Kitabın içinde Evren.
Bence cehennem içinde taşıdığın bir şey. Gittiğin bir yer değil.
"Adalet mi?" dedi. "Adalet bir kuruntudur. Ne bu kürede bulabilirsin onu, ne de başka birinde."
Düş kurmayan kimse var mı acaba dünyada? İçinde akla hayale gelmeyecek dünyalar barındırmıyor olabilir mi bir insan?
Ölüm:
"İlk canlı var olduğunda, oradaydım, bekliyordum. Son canlı öldüğünde benim işim de bitecek. Sandalyeleri ters çevirip masaların üstüne koyacağım, ışıkları kapatıp kâinatı kilitleyeceğim çıkarken."
Hâlâ özlüyorum onu bazen.
“Ben kütüphaneciyim, Matthew. Kütüphanem olmadan bir hiçim.”
Sayfa 40 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Ölüm de doğum kadar doğal.
“Bence cehennem içinde taşıdığın bir şey. Gittiğin bir yer değil.”
Sayfa 139 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Düşleyin! Dünyayı düşler şekillendirir.”
Sayfa 53 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
John Milton:
“Zihin kendine ait bir yerdir ve kendi içinde Cehennem’den Cennet, Cennet’ten Cehennem yaratabilir.”
Sayfa 11 - İthaki YayınlarıKitabı okudu