Kadıköy - Haziran Ayı Hikaye Yazma Etkinliği
Kendinizden bir şeyler bulacağınızı düşündüğüm ilk hikayem ile sizlerleyim..
"Kadıköy"
...Modaya doğru yürümeye başladım… Kafamı gökyüzüne doğru kaldırdığımda, kapkara bulutlarla göz göze geldim, yağmur damlaları yavaş yavaş suratıma doğru damlıyorken bir anda nefesimi tuttum ve gözlerimi kapattım, o anda ne düşündüm tam olarak
İnsanlık
Mayıs Ayı Hikaye Etkinliği
(Kaç nolu resim olduğunu ön yargıya kapılmadan okumanız için en sona bıraktım.)
(Mümkünse şu müzik eşliğinde okuyun.
youtu.be/A3CK21RhynY )
Dünya
Bay detay ne yapıyorsun? Hiç hissetmeye çalışıyordum bayan... Nasıl? Siz evde yokken ben gözlerimi kapatıp Dünya'nın soluk alıp vermesini hissederim bayan. Peki Dünya nasıl nefes alıyor bay detay? Hava kirliliğinden dolayı sık sık nefesi tıkanıyor bayan. Ve bir de insanlar dünyaya karşı çok acımasız doğayı katlediyorlar, ağaçları kesiyorlar bayan...Haklısın bay detay, sona doğru gidiyoruz galiba....Ever bayan sanırım öyle..
Hanife Çıta& Nisan-2023
kardeş
Odanın kapısını tıklatıp içeri girdim. Kardeşim Kadir, yatağının üzerinde bağdaş kurmuş, kafası önde oturuyordu. Kafasını kaldırdı, "Buyur ağabey," dedi. Gözlerindeki hüznü görmüştüm, nasılsın demeye korktum, "Ne yapıyorsun gardaşım oğlan?" dedim.
-Hiç. Oturuyorum öyle ağabey.
-Canın sıkkın senin. Ne oldu, anlat
-Yüreğim...
+Ne dedin?
-Yüreğim diyorum, yoruldu.
+Ne zaman?
-Sanırım doğduğum gün başladı,
bu ağır yorgunluk. Ve artık taşıyamayacak kadar yorgun hissediyorum kendimi.
+Anladım.
-Bu kadar mı yani?
+Başka ne diyebilirim ki sana.
-Haklısın sanırım. Umut dolu sözler bile, umutsuzluk kokuyor.
@mehmetbk17 🍂
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir