Öğret bana... Hayatı, sebebsiz mutlulukları, bedelsiz aşkları, sorgusuz sualsiz o özgür aşkları. Masum olmayı, saf ve temiz olmayı, sadece ben olmayı.
Her gecenin sabahına tutkun olan hayalim seni arıyor.
Ve ben hiç olmadığım kadar fani bir berduş...
Hiç emin olamadığım bu hayatta sekerek yürüyen gölgem bana beni hatırlatıyor.
Korkmayın bende suçluyum.
Sabahları uyanırken bende dünyanın etrafında duran o güneşe aldandım.
Geceleri yürürken , bende ziline bastığım kapının önünde bağcıklarımı çözmeden ayakkabımı çıkardım.
Ve şimdi bir hayalim kalmadı.
Korkmayın bende suçluyum.
Ama bir o kadar korkunç, sessiz ve sebebsiz...
youtu.be/wZoCBEfqXDU?si=...
Unutmaq varlığın içindəki parçalanmanın yaratdığı yox etmə halıdır. Unudulanı xatırlamağa çalışma, bu neqativlik vəziyyətidir... Sakit və səssiz qal, bil ki, varlıqla yenidən görüşəcəksən. O zaman tamsan, hər şey olduğu yerdə, nə itirdin, nə də tapdın.
Ben neyin ne olduğunu karıştırdım ve anlamadım ki...ama ben böyle sevmedim.
Korkmuyorum artık. Kaçanın gidenin ne olduğu umrumda değil. Bazen her şey çok komik geliyor. Kendi filmimden kesitleri izliyorum şimdi. Hiç olmadığım kadar romantikleştirebilirim her şeyi. Otobüsle yolculuk ederken bile karşımdaki manzaraları melankolikleştirebilirim, hiç alakasız, tutarsız olsa bile .
E şimdi nerede ?
Nerde o tüm güzellikler. Benim kalbimde...sessiz ve sedasız günlerini bekliyorlarlar. Hiç sebebsiz ve de kararsızca, kendiliğinden yazılıyor bu yazılar. Bunları ne ben yazıyorum, ne de ben kurguluyorum. Onları yazan ve resmeden benim bilmediğim içimdeki saklı kişiliğim. Henüz dışarı çıkamıyor ama...İçerdeyken bile her şeyi apaçık gözönüne seriyor.
Ruhumun sızladığı zamanlar gözlerim doluyor ama asla aşağı süzülüpte beni ele vermesine izin vermiyorum.
Enerjini olana və hər zaman var olana verəndə aydın olan və olmayan, həll edilə bilən və bilməyən hər şey dəqiqləşir. Bölmədikdə, enerjimizi bölünməyə qoymadıqda hər şey anla- şılacaq, gözlər açılacaq və xatırlayacağıq. Hər şeyi xatırlaya- cağıq: keçmişi də, gələcəyi də...
Edebiyat, başkalarının düşüncelerini sebebsiz yere dikkate almış kimselerin enkazlarıyla doludur.
Ağıl zaman alır. Və sən düşünərkən, hesablarkən O ANI qaçırırsan. Həyat gözləmir, Sən qal istədiyin halda... Zaman getsin bütün fikirlərinlə... Qalan qəlbin sənə də, sevginə də, sevgiliyə də, Eh, təbii ki, dosta da yetər.
Daxili aləmində yox olan xarici aləmdə çoxdan yoxa çıxıb..
Sənin yeni ADIN NƏ OLSUN? Köhnə adını ailən qoydu, karyeranı kimlərsə müəyyənləşdirdi, anan evləndirdi. Artıq sən yeni ADINI ÖZÜN QOY. Sən deyə heç nə qalmayanda yeni doğum olur. O kimdir? Bilirsənsə ADINI QOY. Sani əvvəlki kimi çağıra bilmərik. ADINI QOY.
biri sizden sebebsiz yere uzaklaşıyorsa başkasına yakınlaştığı içindir.
Sevgi nə itirilir, nə də tapılır. Sən sevgi olduğunda sevgi də olur. Məbada necə deyə soruşma. Necə sevəcəyini sənə heç kim izah edə bilməz. Bunu dinlər belə izah edə bilmədi. Onu da ticarət həyatımızdakı böyük şirkətlər halına gətirdik.Gün gələr, heç nə gözləmədən daxilində enerji, atəş və yanğın hiss edər və deməyə söz tapa bilməzsən. Bax bu sevgidir. O anda qal. Artıq sən sevgi olmusan. Sevəcək heç nə axtarmırsan. Çünki artıq səninlə ilgili hər şey sevgiyə çevrilib. Günahların belə sevgidir. Şeytanın da mələk olduğunu, sənin bir parçan olduğunu hiss edəndə yazacaq, anladacaq kəlmə tapa bilməzsən. Nə gözəldir bu anı yaşamaq, bu rahatlığa çatmaq. Ah qəlbim!