Hani vazgeçersiniz her şeyden, artık inancınız kalmaz güzel şeylere dair. Sonra birisi çıkar ve size hayatın tüm güzelliklerini görmenizi sağlar. Yeniden sevmeyi, sevilmeyi hatırlatır size. Ve gün gelir sebepsiz bırakır, ayakta duracak gücünüz kalmaz, olduğunuz yere yıkılır kalırsınız. Biz kötü insanlar değiliz, mutlu olmayı hak etmedik mi? Ne zaman birisini sevdiğimiz kadar sevileceğiz? Gelecek mi o gün?
Bir aşka yetecek kadar
Ve anımsatacak kadar sebepsiz bir ölümü
Acılarımız ve kafiyelerimiz var
İşte hepsi bu kadar
Bahtiyar olmaya alışmamış insanların, her saadetin arkasında pusu kuran
fena talihlerin bir suikastinden ürkmelerine benzeyen sebepsiz bir korku içinde sevincini frenliyordu.
Sayfa 294Kitabı okudu
"Beklemek tüm anlamın kendisiydi, bekler ve düşünürdü, boşuna olamazdı, hiçbir şey boşuna olamazdı, boşuna değildi, sebepsiz, yersiz değildi, bekliyordu ve beklediği gelecekti."
Sayfa 14 - İz yayıncılık - 12. BaskıKitabı okudu
