Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Bir Oblomov Kolay Yetişmiyor!
YouTube kitap kanalımda Oblomov kitabını detaylı olarak yorumladım: ytbe.one/b7vPSs9d6fY
Bu hayatta bir Oblomov bile olamıyorsak, yaşamanın ne anlamı var ki?
İncelemeye yorum yazan her okura Oblomov gibi harika ve akıcı kitaplardan önerdim. Yeni kitap önerisi alabilmek için yorum kısmına bakabilirsiniz.
Telegram’daki kitap okuma
Kur'an'da İnsan Tipleri ciddi bir çalışma sonucu ortaya çıkmış, yönlendirici bir kitap. Her cüzü ayrı ayrı ele alarak, insan tiplerinin çeşitliliği üzerine örnekler veriyor. Milyonlarca insanın yaşadığı coğrafyalarda aynı karakteristik özellikleri sergilememiz, fıtratımızın gereği olarak yönlendiğimiz davranışlar, seçimlerimiz, tepkilerimizle aslında farkında olmadan bir grubu temsil ediyoruz. Otuz farklı cüzde otuz farklı insan tipinden, tepkilerinden bahseden yönlendiren bir eser. Daha açık ve derin bir anlatımının olmasını isterdim fakat bu haliyle asıl kaynağa işaret ederek araştırma yapmaya yönlendiren bir başucu kitabı olmuş. Kur'an'ı Kerim'in konu bazlı fihristi gibi bir niteliği var. Belli ayetlerde insana dair özellikler olarak şunlardan bahsediliyor işaretine sahip. Severek okuyacak, elimizin altında sürekli bulundurmak isteyecek, işaret ettiği ayetleri ayrıca araştırma gereği duyacağımız kısa ve öz bir metin.
Selam arkadaşlar Kapak Kızı, Yeşil Peri Gecesi eserlerinden sonra serinin son kitabı olan Osman'ın yorumuyla geldim. Osman, Yeşil Peri Gecesi eserinde adını sıkca duyduğum ve merak ettiğimi bir karakterdi. Şebnem'in meşhur kocası. Şebnem'in hayatını okurken Osman'dan nefret edeceksiniz. Osman eserini okumadan önce acaba Osman
Tam biz melankoliklere göre bir kitap.
Gerçekten de tanrının yaratığı iki çeşit insan vardır, kaygısız ve mutlu olanlar, melankolik ve mutsuz olanlar.
Biz melankolikler ne kadar iyi durumda olursak olalım içimiz hep hüzünlüdür, ölümü düşünmek bize zevk verir.
Çoğu zaman intihar etmek ve her şeyi arkamızda bırakmak isteriz. Gerçekten de yazarın dediği gibi intihar etmek bazılarının kaderinde vardır, ama kaderlerimizi de seçimlerimiz belirler. Biz her şeye rağmen yaşamayı seçelim.
Yaşamak zor ama hepimizin bu hayatta bir rolü var ve rolümüzü oynayıp gideceğiz. kendimizi olduğumuz gibi kabul edip yaşamak için savaşmalıyız, ölüm zaten kaçınılmaz ve kaçınılmaz olan biz istesek de istemesek de bir gün kendiliğinden gelecektir.
Hayatımızı seçimlerimiz şekillendiriyor.Nasıl yaşamak istiyoruz?
Kitabı okurken sıkı sıkıya sarınılan âdetlerin ölüme götüren sonuçlarını görüp, üzülmemek elde değil. Kadın sünneti saçmalığını merak ediyorsanız, okumalısınız. Waris Dirie'ye cesaretinden,azminden dolayı hayran kaldım. Coğrafya kaderdir deyip ,
her günü mutsuz yaşamaya rıza göstermiyor.Mücadelesi müthiş.
“Olmamız gereken tek bir kişi var. Hissetmemiz gereken tek bir varoluş var. Her şey olabilmek için her şeyi yapmamız gerekmiyor çünkü zaten sonsuzuz. Yaşadığımız her an sonsuz olası geleceğe gebe.” Uzun zamandır okumayı düşündüğüm okuyanların bir kısmının sevip, bir kısmının da sevemediği Gece Yarısı Kütüphanesi ile geldim.
Karakterimiz Nora Seed kedisi ölmüş, işinden kovulmuş, kimsesinin olmadığını düşünen, olumsuzluklar silsilesi içerisinde.. Kendisini zaman kavramının olmadığı, bir sürü kitabın bulunduğu Gece Yarısı Kütüphanesi’ nde buluyor. Her kitapta farklı bir hayatına tanıklık ediyor. Başka bir karakter oluyor, başka biriyle evli oluyor, başka arkadaşlar, başka şehirler ve daha nicesi.. ve bir sürü sorular.. Okuyanların kendinden bir şeyler bulabileceğini düşündüğüm bir kitap. Pişmanlıklarımız, kararsızlıklarımız, seçimlerimiz, sorumluluklarımız. Geriye dönüp baktığınızda ya da size bir şans verilmiş olsaydı neleri değiştirmek isterdiniz? Ve bu şansların defalarca kitaplar ve yaşamlar arasında olduğunu düşünün. Sonuç nasıl olurdu, işte Nora Seed ile bunlara tanıklık ediyoruz. Ben çok sevdim. Okumayı düşünenlere kesinlikle tavsiye ediyor, kitaplı günler diliyorum
Hayatı anlamak zorunda değilsin. Yaşaman yeterli. "
İnsanoğlu olarak düşe kalka; hatalar yaparak, yanlışlıklarımızla, pişmanlıklarımız ile birlikte büyüyoruz. Geriye dönüp o anı tekrar yaşabilsek bile belki eski hatayı yapmayacağız ama başka bir hata yapma olasılığı olabilir. Onun için keşke demeyelim hatalarımızdan ders çıkarıp tekrar aynı hatayı yapmayalım.
Kitabımız hayatı kötü giden, hiçbir işi iyi gitmeyen, işinden kovulan,kedisi ölen Nora Seed berbat bir haldedir. Abisi Joe onunla konuşmuyor. Hayatı tamamen ters gitmeye başladığı anda ölmeyi düşünürken kendini bir an geceyarısı kütüphanesinde buluyor.Orada bulunan bütün kitaplar Nora ile ilgili. Pişmanlıklar kitabını her eline aldığında bir başka hayata yolculuk yapıyor. Kılıktan kılığa, meslekten mesleğe, bazı hayatlarında evli çocuklu, bazılarında bekar ,işsiz, bazılarında şöhret tavan yapmış iken bazı hayatlarında fakir ve sefil bir hayat yaşıyor. Nora 'nın dediği gibi kendisini arafta kalmış olarak adlandırıyor. Mutluluk sadece bizim seçimlerimiz sonucunda mı gelir.Yanlış aldığımız bir karar tüm hayatımızı değiştirebiliyor mu...Ya da her pişmanlıklar için geri dönme şansımız olsa ve yapmadığımız ya da yapmayı istemediğimiz şeyleri düzeltme şansımız verilseydi ne olurdu.
Okumak isteyen herkese iyi okumalar dilerim. Ama çok da büyük beklenti içinde okunmaması gereken bir kitap. 2020 yılının en iyi romanı seçilmiş bir kitap. Çevirisi Kıvanç Güney 'e ait sade ve akıcı bir dil kullanılmış.
Nietzsche, hayatımda yeri çok büyük olan bir filozoftu. O yüzden bu kitabı okumayı sürekli erteledim hatta kitabı bitirmem de çok uzun sürdü. Çünkü onun fikirlerini duymak, sanki yaşıyormuş gibi hissetmenin hep sürmesini istedim, Nietzsche'nin iyileşmesini ve vereceği fikirleri anlamayı ümit ettim. Kitap beklentilerimi karşıladı ve gerçekten kafamda benliğimiz, hayat, seçimlerimiz ve bilinçaltımız gibi birçok konuda soru işaretleri üretmemi sağladı. Benim için felsefe her zaman sorgulanması zor bir şey olmuştur. Çünkü düşündükçe kendinizi hayatta nereye koyduğunuzu hatta başlangıcınızı hatırlamaya çalıştığınız bir yol oluyor. Bu kitap da duraklardan sadece biriydi.
İnsan hayatını renklerle ilişkilendirebiliriz. Bazen hava kapalıdır ve gri hissederiz, bazen umut verici bir an yaşanır ve maviye boyanır her yer. Hatıralar da renklerle akılda yer eder bazen. Yıllar önce kaybettiğiniz dedenin kahverengi şapkasıdır mesela. Ya da çocuklukta teyzenizin bahçesinden topladığınız eriklerin yeşili.
Yazar da kitaptaki öyküleri renklerle bağdaştırıp isimlendirmiş. Ve her öyküde suluboya üstüne damlayan sularla birbirine karışan renkler gibi, sırların açığa çıkıp tüm duyguların karıştığı anlar yaşanıyor. Hayatın içinden ailelere ait sarsıcı öyküler bunlar. Çocuklukta ben bunları neden yaşadım sorusunun cevabı her zaman bulunamayabilir. Ama özellikle yıllar süren evlilikleri anlatan öykülerde ister istemez sorguladım bazı şeyleri. Gerçekten de bazı eşler bu kadar iyi saklayabilir mi kendini. Hiç mi anlamadın diye sormak istedim karakterlere. Yoksa anladın ama böyle yaşamayı mı tercih ettin?
Her öykünün yıkıcı ya da özgürleştirici bir yanı vardı ama son öykü tüm okurları sarsacak kadar çarpıcı bir yere doğru ilerledi. Son cümlede "Kimdi gerçek kurban?" diye sordu kadın. Evet bazı hikâyelerin kurbanı var ama daha çok seçimlerimiz belirliyor bunu.
Bir süredir öykü kitabı okumamıştım. Yaşanmışlıklar içerdiği ve düşündürdüğü için daha sık yer vermeli okumalarda dedim bitince. İnsan zaman zaman silkelenmeli. Etkileyici öykülerdi, tavsiye ederim.
Hayvansal Güdü ile anlatılmak istenen rasyonel olmayan seçimlerimiz ve kararlarımızdır. Davranışsal iktisat düzleminde geçmiş olayların rasyonel olmayan kişiler nedeni ile ortaya çıkan sonuçlarında değinilmiştir. Geleneksel iktisat anlayışının bu davranışları görmezden gelmesi eleştirilmiştir.
·
Puan vermedi
#okudumbitti #kitapyorum
#birköyenstitüsüromanı #keşke
ATATÜRK;
"Unutmayın ki en büyük savaş, cehalete ve gericiliğe karşı yapılan savaştır." dememiş miydi
Mesele okumak değil , okuduğun satırların başında ve sonunda kendini bulmaktır
Geleceğimizi seçimlerimiz belirliyor seçimlerimizi ise vazgeçtiklerimiz
"KEŞKE"
"KIŞ GÜNEŞİ"
Kış güneşi parlak ve göz alıcıdır.
Peki içiniz titrediğinde sizi ısıtır mı?
Ya kurduğumuz hayaller umduğumuz gibi gerçekleşmezse yine de sonuca katlanılma mı?Çocukluğundan kalma bir çok travmaları olan, fiziksel görünümünden dolayı sevilmeyen, sürekli şiddete maruz kalan, toplumda soyutlaştırılıp dışlanan bir çocuğun
Saat Gece Yarısını Geçmeden Önce
"Acı, umutsuzluk, hüzün, hayal kırıklıkları, zorluklar, yalnızlık, depresyon, hayatımdan bir anda mucize eseri çıkacaklar mı? Hayır.
Peki yaşamayı istiyor muyum?
Evet. Evet. Binlerce kez evet."
Kitap beni kendi içimdeki huzursuzluklarla ve hayatım hakkında yoluna koyamadığım gerçeklerle boğuşurken buldu. Kendimizi sürekli suçluyoruz esasında hem seçimlerimiz hem de seçmediklerimiz/seçemediklerimiz yüzünden. Nora yaşama ve kendine dair derin sorgulamalar içindeyken ben de onunla farklı noktalarda ama aynı hisler içinde kendimi sorguluyordum. Benim Nora gibi birden çok hayatı deneyimleyebilme şansım yoktu tabii ama düşünürsek buna gerek de yok. Olamadığımız insan yüzünden pişmanlık duymak yerine elimizde olanların farkına vararak, sevmenin ve sevilmenin gücünü hissederek, herhangi bir işe başlayabilmek için geç kalmadığımızı ve daima önümüze bakmamızı anlayabilmak için farklı evrenlere gitmemiz gerekmiyor. Durup düşünürsek aslında fark edebileceğimiz bu gerçekleri kitapla birlikte tekrar hatırlamış oldum. Nora'nın felsefe okuması ve ona ilgi duyması ayrıca sevdiğim bir detaydı. Sonuç olarak çok fazla yerde görülmesi ve çok fazla kişinin övmüş olması beklentileri ne yönde etkiler bilmiyorum bu tarz şeylere takılmadığım ve kendimi buna göre ayarlamadığım için gece yarısı kütüphanesi benim çok sevdiğim bir kitap oldu.
“Hepimiz Gogol’un Palto’sundan çıktık!”
Bana göre Gogol bu toplumsal hiciv niyetinde olan eseriyle toplumdaki hiyerarşik yapıya gönderme yapıyor.Aşk,güç ve saygı gibi duyguları elde etmek için güzel bir mevki ve soylu bir aileden gelmen gerektiğini, insanlarda bu erdeme sahip olmak için varoluşsal bir mücadeleye girdiğini fakat çoğu kişinin başarısız olduğunu ve bunalıma girdiğini belirtir.Günümüzde de etiketlenme olayı devam ediyor.Sürekli insanlar kendini kanıtlama çabası için uğraşıyor.Tek istedikleri güç ve mevki.Bunun için varoluşsal mücadeleye giriyorlar.Sonunda da çoğu kişi kaybediyor ve sonu İvanoviç gibi oluyor.Bence yazar yaptığı eleştiriden sonra insanların yaptıkları varoluşsal mücadeleyi gözden geçirmeleri gerektiğini vurgulamak istiyor ve sizi kendinize şu soruyu sormaya itiyor:
Hayat yarışında bize seçimlerimiz mi yön veriyor yoksa başkalarının düşünceleri,başkalarına kendini kanıtlama arzusu mu?
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,3bin okunma