Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
İnsan hayatını renklerle ilişkilendirebiliriz. Bazen hava kapalıdır ve gri hissederiz, bazen umut verici bir an yaşanır ve maviye boyanır her yer. Hatıralar da renklerle akılda yer eder bazen. Yıllar önce kaybettiğiniz dedenin kahverengi şapkasıdır mesela. Ya da çocuklukta teyzenizin bahçesinden topladığınız eriklerin yeşili.
Yazar da kitaptaki öyküleri renklerle bağdaştırıp isimlendirmiş. Ve her öyküde suluboya üstüne damlayan sularla birbirine karışan renkler gibi, sırların açığa çıkıp tüm duyguların karıştığı anlar yaşanıyor. Hayatın içinden ailelere ait sarsıcı öyküler bunlar. Çocuklukta ben bunları neden yaşadım sorusunun cevabı her zaman bulunamayabilir. Ama özellikle yıllar süren evlilikleri anlatan öykülerde ister istemez sorguladım bazı şeyleri. Gerçekten de bazı eşler bu kadar iyi saklayabilir mi kendini. Hiç mi anlamadın diye sormak istedim karakterlere. Yoksa anladın ama böyle yaşamayı mı tercih ettin?
Her öykünün yıkıcı ya da özgürleştirici bir yanı vardı ama son öykü tüm okurları sarsacak kadar çarpıcı bir yere doğru ilerledi. Son cümlede "Kimdi gerçek kurban?" diye sordu kadın. Evet bazı hikâyelerin kurbanı var ama daha çok seçimlerimiz belirliyor bunu.
Bir süredir öykü kitabı okumamıştım. Yaşanmışlıklar içerdiği ve düşündürdüğü için daha sık yer vermeli okumalarda dedim bitince. İnsan zaman zaman silkelenmeli. Etkileyici öykülerdi, tavsiye ederim.
Hayvansal Güdü ile anlatılmak istenen rasyonel olmayan seçimlerimiz ve kararlarımızdır. Davranışsal iktisat düzleminde geçmiş olayların rasyonel olmayan kişiler nedeni ile ortaya çıkan sonuçlarında değinilmiştir. Geleneksel iktisat anlayışının bu davranışları görmezden gelmesi eleştirilmiştir.
·
Puan vermedi
#okudumbitti #kitapyorum
#birköyenstitüsüromanı #keşke
ATATÜRK;
"Unutmayın ki en büyük savaş, cehalete ve gericiliğe karşı yapılan savaştır." dememiş miydi
Mesele okumak değil , okuduğun satırların başında ve sonunda kendini bulmaktır
Geleceğimizi seçimlerimiz belirliyor seçimlerimizi ise vazgeçtiklerimiz
"KEŞKE"
"KIŞ GÜNEŞİ"
Kış güneşi parlak ve göz alıcıdır.
Peki içiniz titrediğinde sizi ısıtır mı?
Ya kurduğumuz hayaller umduğumuz gibi gerçekleşmezse yine de sonuca katlanılma mı?Çocukluğundan kalma bir çok travmaları olan, fiziksel görünümünden dolayı sevilmeyen, sürekli şiddete maruz kalan, toplumda soyutlaştırılıp dışlanan bir çocuğun
Saat Gece Yarısını Geçmeden Önce
"Acı, umutsuzluk, hüzün, hayal kırıklıkları, zorluklar, yalnızlık, depresyon, hayatımdan bir anda mucize eseri çıkacaklar mı? Hayır.
Peki yaşamayı istiyor muyum?
Evet. Evet. Binlerce kez evet."
Kitap beni kendi içimdeki huzursuzluklarla ve hayatım hakkında yoluna koyamadığım gerçeklerle boğuşurken buldu. Kendimizi sürekli suçluyoruz esasında hem seçimlerimiz hem de seçmediklerimiz/seçemediklerimiz yüzünden. Nora yaşama ve kendine dair derin sorgulamalar içindeyken ben de onunla farklı noktalarda ama aynı hisler içinde kendimi sorguluyordum. Benim Nora gibi birden çok hayatı deneyimleyebilme şansım yoktu tabii ama düşünürsek buna gerek de yok. Olamadığımız insan yüzünden pişmanlık duymak yerine elimizde olanların farkına vararak, sevmenin ve sevilmenin gücünü hissederek, herhangi bir işe başlayabilmek için geç kalmadığımızı ve daima önümüze bakmamızı anlayabilmak için farklı evrenlere gitmemiz gerekmiyor. Durup düşünürsek aslında fark edebileceğimiz bu gerçekleri kitapla birlikte tekrar hatırlamış oldum. Nora'nın felsefe okuması ve ona ilgi duyması ayrıca sevdiğim bir detaydı. Sonuç olarak çok fazla yerde görülmesi ve çok fazla kişinin övmüş olması beklentileri ne yönde etkiler bilmiyorum bu tarz şeylere takılmadığım ve kendimi buna göre ayarlamadığım için gece yarısı kütüphanesi benim çok sevdiğim bir kitap oldu.
“Hepimiz Gogol’un Palto’sundan çıktık!”
Bana göre Gogol bu toplumsal hiciv niyetinde olan eseriyle toplumdaki hiyerarşik yapıya gönderme yapıyor.Aşk,güç ve saygı gibi duyguları elde etmek için güzel bir mevki ve soylu bir aileden gelmen gerektiğini, insanlarda bu erdeme sahip olmak için varoluşsal bir mücadeleye girdiğini fakat çoğu kişinin başarısız olduğunu ve bunalıma girdiğini belirtir.Günümüzde de etiketlenme olayı devam ediyor.Sürekli insanlar kendini kanıtlama çabası için uğraşıyor.Tek istedikleri güç ve mevki.Bunun için varoluşsal mücadeleye giriyorlar.Sonunda da çoğu kişi kaybediyor ve sonu İvanoviç gibi oluyor.Bence yazar yaptığı eleştiriden sonra insanların yaptıkları varoluşsal mücadeleyi gözden geçirmeleri gerektiğini vurgulamak istiyor ve sizi kendinize şu soruyu sormaya itiyor:
Hayat yarışında bize seçimlerimiz mi yön veriyor yoksa başkalarının düşünceleri,başkalarına kendini kanıtlama arzusu mu?
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,5bin okunma
Mutlu Olma Sanatı
Sizi düşünmeye itecek, kurduğu cümlelerle algılarınızı tersine çevirecek bir kitapla geldim: Mutlu Olma Sanatı.
Bu kitapta tanıdığınız bildiğiniz ne varsa, bu zamana kadar inandığınız yaşamınıza farklı bir yönden bakacaksınız.
Mutlu olmak zorunda mıyız?
Evet!
HAYATI ANLAMAK ZORUNDA DEĞİLSİN, YAŞAMAN YETERLİ.
Kitabı gerçekten beğendim ve kesinlikle tavsiye ediyorum. Ne mi öğrendim? Seçimlerimiz iyidir Yaşasın varolan yaşamım, seçimlerim ve seçtiğim kişiler
Bu kitapla ilgili incelemeye başlamadan önce şunu söylemek isterim. Eğer bu kitaba dair bir kişisel gelişim kitabı veya mutluluğun net tarifini veren bir kitap beklentiniz var ise elinizde ki kitabı sakince bırakabilirsiniz. :) Schopenhauer karamsar bir yazar. Ve belki de bu yüzden bir çok okur tarafından bu kitap polyannacılık ile itham edilmiş
Herkese merhaba.
Yan Pasaj Yayınları’ndan harika bir kitapla karşınızdayım.
Hayatta kendimizi rutine öyle bir kaptırıyoruz ki durup kendimizi dinlemeye, verdiğimiz kararlar ile mutlu muyuz diye sormaya vaktimiz olmuyor. Tıpkı Emma gibi…
Emma, uzun zamandır çalıştığı bir radyoda muhabirlik yapıyordur. Normal şartlarda sözleşmesinde yazmayan bir sürü işi o sahiplenmiş, kendi hayatı için ayıracak hiç vakti olmayacak şekilde kendini işine vermiştir. Bunun karşılığında ise ne aldığı ücret onu tatmin etmekte ne de yaptıklarının kıymeti bilinmektedir. Tüm bunların baskısı ile sıkışmış durumdayken, radyo için bir röportaj yapması gerekir.
Yakışıklı ve ünlü bir yazar olan Julien Vascos’un çıkacak olan kitabı hakkında bir konuşma yaparlar. Bu konuşmayla Emma’nın hayatı da değişecektir.
Kitabı okurken yapmış olduğunuz seçimler, kendinize ayırdığınız zaman, hobileriniz hakkında düşünmeden geçemiyorsunuz.
Acaba seçimlerimiz bizim elimizde midir?
Geçmişte yaşadıklarımızın seçimlerimizde etkisi var mıdır?
Emma ile birlikte kendinizi bulmaya hazır mısınız?
#alıntı
Seçimlerimizin farkında olmak, bizi hayatımızın izleyicisi olmaktan çıkarıp oyuncusu yapar.
Başkalarının, seçimini onaylamaması veya anlamaması hiç umurunda değildi, bu seçim ona aitti. Kendini yakınlarının onayına ihtiyaç duymayacak kadar güçlü hissediyordu.
hayat gerçekten seçimlerimiz mi sorusunun bir örneği
Hepimizin otururken, yeni bir karar aldığımızda,bir otobüsün camından dışarı bakarken,yeni bir hikaye duyduğumuzda ve daha bir çok anda aklımıza gelen o basit soruya cevap aradığımız çok olmuştur: "acaba bu seçimi değil de ... seçseydim nasıl olurdu?" işte elinize aldığınız andan itibaren sizi içine çeken bu kitap bu sorunun cevabını sayfalar arasında sizi gezdirerek örnekliyor. Okurken inanılmaz keyif alacağınız bir roman.
"HÜMA"
"Oysa ne kadar da yakışırdı gül dudaklarına gülmek,ne zamandır ağız dolusu güldüğü de yoktu zaten.Baharın ortasında çiçeğe durmuşken ayaza yakalanan bir çiçek bahçesi gibiydi kaderi.
Bir anda soldu tomurcukları.Yok oldu umutları."
Hayaller ve umutlardır insanı yaşama tutan, hayata bağlayan.Birçoğumuz en güzel
