Hz. Eyyüb, her tarafı yara bere içinde hastalıktan kıvranırken Rabbine yönelerek diyor ki;"Ey Allah'ım, zarar bana dokundu." Dönüp "Allah'ım bana şifa ver" bile demiyor. Çünkü şifanın kendisi hakkındaki en hayırlı şey olup olmadığını bilmiyor.
birisi acı çektiğinde, acı sadece kendisine ait oluyor.
.... bir insan acı çektiğinde, duydukları sevgi ne denli büyük olursa olsun, diğerlerinin bu yüzden acı çekmedikleri ve yaşamdaki yalnızlığı işte bu durumun oluşturduğunu fark etti.