unutamam, unutturamam...
Bir kız öğrenci kompozisyon yarışmasında ilde birinci oluyor.
Bunun verdiği o uçarcasına mutlulukla, o gururla ödül törenine gidiyor..
İsmi okunuyor, neşeyle ödülünü almak için sahneye çıkıyor.
İşte o zaman işler değişiyor:
Bakıyorlar kızın başı kapalı! İnanabiliyor musunuz? Kız inandığı dine göre giyinmiş! Ne ilginç(!)..
Protokolde oturan sefihlerin yüz ifadesi değişiyor.. Bir tanesi daha fazla dayanamıyor.
Yüzlerce kişinin içinde:
İndirin şu kızı, ödülü hak etmiyor!
diye ahlaksızca bağırıyor. Neden diye yükselen birkaç cılız sese cevap olarak ne diyor biliyor musunuz?
Kılık kıyafete uymuyor çünkü diyor.
Bizim yeni, özgür(!) ülkemize koyduğumuz beyinsizce kuralları ihlâl ediyor!! Diyor bir nevi..
Kız ağlayarak hocam bu yaptığınız haksızlık, dese de apar topar ödül alacağı salondan gözyaşlarıyla atılıyor..
Ödül alacağım diye gelip yerle bir olan bir gururla evine dönüyor kızcağız..
Sırf dinini yaşamak istediği için.
Sırf sefihlerin değil, Rabb'inin hükmüne uyduğu için..
Bunun gibi daha nice kızın başına gelmiş bu tür olaylar..
28 Şubat, benim tarihimde rezil bir lekedir. Unutamam, unutturamam..
Allah, ülkemize bir daha bunun gibi ve benzeri günler yaşatmasın..🤲🏻
”Onlar ağızlarıyla Allah'ın nurunu söndürmek istiyorlar. Hâlbuki kâfirler istemeseler de Allah nurunu tamamlayacaktır.” {Saf-8}🌷
Buraya kadar okuduğunuz için gerçekten teşekkür ederim, selâmetle kalın inşaAllah...🌸
Dostlar, dostluklar..
Navigasyon cihazı değil hayat. Yönümüzü kolaylıkla göstermiyor, yanlış yollara sapmak ya da beklenmedik rahatsızlıklar yaşamak zorunda kalıyoruz.
Aynen dostluklar gibi.
Bazı dostluklar ; arkadaşlarla restorana gidip ne istediğini sipariş edip, sonra diğer insanlara gelenleri gördükten sonra keşke onlarınkini sipariş etseydim diye hayıflanmak kadar acı verici, bazıları ise hani cuk diye oturan bir şeyler var aynen öyle oturuyor.
Stresli zamanlarında sohbet etmekten veya ilgilerini dağıtmaktan hoşlanan insanlardan olamadım. Zaten bu tür oyalanmalarla vakit geçiren insanların psikolojileri de hiç anlamadım.
Bir kaç gündür oluşan enfeksiyon sıkıntısı sebebi ile tedavi görmekteyim ve az biraz daha da sürecek olan bu dönemde beni merak ederek gerek özelden mesaj atarak gerekse telefonla arayan tüm dostlarıma çok teşekkür ediyorum.
Yüreğimizdeki dostluklar, en büyük şansımızdır.
İyi ki varlar, iyi ki varsınız, selametle kalın efendim.
Peşinden koştuğumuz şeyler gerçekten ne kadar kıymetli?
~~~
Kısacık ömrümüzün her ânı kıymetli..
Hakkıyla değerlendirilmiş 1 saniyenin, dünyanın tüm servetine değişilmeyeceği gün pek yakında belki de.
Sık sık sorgulamamız lazım kendimizi;
peşinde ömür tükettiğim,
her saniyesi kıymetli zamanımı
Kim için harcıyorum?
Ya da ne için?
Başımızı yastığımıza koyduğumuzda düşünelim, soralım
Olmuyorsa içerleme, Mevlâ'm daha iyi bilir :)✿
Şöyle bir düşününce zamanında ısrarla istediğim öyle dualarım vardı ki..
Ama şuan ne kadar şükretsem azdır Rabb'ime sırf onları kabul etmeyip karşıma o isteklerimden çok daha hayırlılarını çıkardığı için..
Bazen çocuk gibi ısrarla bir ilacı isteriz. Rengi, kokusu, görünüşü vb. herhangi bir şeyi dikkatimizi çektiği için..
Ama bu isteğimize şahit