Sena
@sena_g
Öğrenci
Bilgisayar Mühendisliği
Çanakkale
84 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı.
Sayfa 52Kitabı okudu
Kimi zaman yalnızca beklerim ben; ve kimi zaman sana uymaktır kaderim, senin ardın sıra gitmektir.
Sayfa 130Kitabı okudu
Gene de, herkes kendi şeytanına benzetiyordu bizi.
Sayfa 123Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
ve ne kadar uzaksanız o kadar yakınsınız birbirinize.
Sayfa 116Kitabı okudu
O kadar yorgunum ki 50 yılda bile dinlenemem.
Sayfa 39Kitabı okudu
Sonra araya zamanlar girdi, mekânlar girdi, insanlar girdi.
Sayfa 114Kitabı okudu
Bunları şimdi anlatamam sana, mutlu insan rolünü oynuyorum bugünlerde. Yaşamın siyah ve beyaz yanlarını içime kilitliyorum sürekli. Bakışlarımı, yürüyüşümü, duruşumu ve sesimi, ucuz renklere boyayarak çıkıyorum insanların karşısına.
Sayfa 95Kitabı okudu
Yaşadıkları kadar düşünüyorlardı artık ve tanrı hızla mevsim resimleri çiziyordu dışarıda; insanları her tabloda kullanıyor, yüzleri ancak kendisinin okuyabileceği çizgilerle dolduruyordu.
İnsan kendinden başka nereye gidebilir?
Sayfa 80Kitabı okudu
Yaşayanları gördükçe öldüğünü anlıyordu ve sanırım anlar anlamaz tutup bir kez daha ölüyordu.
Sayfa 80Kitabı okudu
Gelecekteki her günüm beni elleri boş bekliyorsa, geçmişin eteklerine tutunmak neyimi kurtarabilirdi?
Sayfa 65Kitabı okudu
Kendini yenileyemeyecek kadar güçsüz kalırsan ölürsün.
Sayfa 61Kitabı okudu
Taş bile kendini yarına bugünkü durumuyla taşımaz; ısıdan, nemden ve daha birçok şeyden etkilenerek değişir.
Sayfa 61Kitabı okudu
Yaşamaktan öyle yorgun, öyle yorgundu ki, düşlerinde hep ölüyor, yorgunluğunun tozlarını uzun uzun silkeliyordu öbür dünyaya.
Sayfa 30Kitabı okudu
Varlığının bilincine varılsın ya da varılmasın, her insanın içinde bir orkestra vardır, diye düşünürüm ben. Vardır var olmasına da; kimisi şefini bulamadığı için insan ömrü boyunca bir tek not çalamaz, kimisi de ilkel çalgılardan oluştuğu için insanı alıp bir yerlere götüremez.
Sayfa 26Kitabı okudu