Anneler yaratılmışların en güzelidir.
.
-Bir insanı,
en çok annesi sever gerisi yalan.
Bir insanın adını,
en güzel annesi söyler gerisi yavan.-
.
-Bütün sevgileri topladım, bir anne sevgisi etmedi.-
.
Annemin gülüşünü,
merhem diye yıllarca sürdüm yüzümdeki acılara.-
.
Teri gül, teni gül Annem…!
Seni ne çooook severim…!
Bir gülüşüne güneşi kurban ederim…!
.
Annem…!
karnını yurt bildiğim, memesinde rızık bulduğum
ben şimdi kime acıkacağım,
kime susayacağım.
yamacında mutlu olduğum, şimdi kime sığınacağım,
kime öptüreceğim yaralarımı,
nerede şifa arayacağım.
Bir tek sen gördün içimde acıyan yerlerimi.
Ahh uykusuz ve yorgun kalbim ah !...
Bilirim kırıklarını toplamaya bile fırsat bulamadan,
Kuru bir ağaç dalı gibi defalarca kırdılar seni.
Serçe kadardın, dağlar kadar acılarla yordular seni.
.
Sen yine de her şey yolunda rolü yapmaya,
Hiç kırılmamış gibi tıkır tıkır atmaya devam ettin.
-Aşk, zincirsiz tutsaklıktır.-
Eyy...! Gözlerine vurgun,
Yüreğine sürgün olduğum yar;
Bütün günler sen diyor,
Bütün yönler seni gösteriyor.
Bütün güller sana açıyor,
Bütün sokaklar sana çıkıyor.
Yağmur senin için yağıyor,
Güneş senin için doğuyor, senin için batıyor.
Eyy...! Gözlerine vurgun,
Yüreğine sürgün olduğum yar;
Bu kalp sadece senin için atıyor...!
Yarsızlık, yoksulluğun dibidir.
Kedi bile sevmemiş biri, insan sever mi?
Oysa ben, mütemadiyen;
Bana seni özledim diyecek birinin arayışındayım,
Başımı okşayacak yok mu diyen çocuk bakışındayım.
Sadakat çölde bir inci tanesidir.
Ömür boyu seni seveceğim diye yola çıkanlar,
Göz açıp kapayıncaya kadar yoldan çıktılar.
-Aşk bizim neyimize kalk gidelim gönül, ne kadar az sadakat var...!-
.
Bu hayatta bitmeyen bir şey olduğuna, kimse beni inandıramaz
Bir faniye inanırsın:
önce göklere çıkarırsın, uğruna ölesin gelir.
Sonra inandığınla sınanırsın, kumlara gömesin gelir.
Sevdana Tutuldum, Sevdana Tutundum
Dalgaları şaha kalkmış denize benzer yüreğimdeki şu heyecan, seni görünce.
Sanki güneş, saçları bukleli gözleri kavuniçi sarışın bir serçe.
Kirpiklerin yaz yağmuru, yüzün binbir çiçekli bahçe.
Saysız yıldız parlar gözbebeklerinde gece,
Tüm ışıkları yanar içimdeki pembe panjurlu evler şehrinin, sen gülünce.
-seni hiçbir kitapta okuyamayacağın kadar seviyorum-
Kurtarıcı aramayın…!
-Kimse seni duymuyorsa kurtuluşun kendindedir.
Zira, başkalarının ışığına güvenen, karanlıkta kalır.-
Ve zaferlerin en kıymetlisi:
Düştüğünde yardım almadan kendi kendine kalkabilmektir.-
Karina Yayınevi
Bir İnsanı Unutmak Zorunda Kaldın mı Hiç?
Hiç bir insani unutmak,
bir insandan vazgeçmek,
bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda
kaldin mi hiç?
Çayım bitmeden söylemek istiyorum. Sen de çok içmelisin
ve bilmelisin ki;
Kolay değil çay içmeden seni düşünmek.
Sayfa 21Kitabı okudu
